ความรักคือ ? ฉันมาก่อน แล้วทำไมฉันต้องเสียเธอไป?
ประมาณว่า 'อยากเป็นคนที่ถอยไป แต่ในใจก็ถามว่าทำไมต้องเป็นคนที่เสียเธอ
การที่เราได้รักคนที่เรารักอะเป็นสิ่งที่ดี มันทำให้เรามีความสุขมาก
แต่การที่คนที่เรารักคนนั้นเค้ารักเราตอบ มันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดเลยนะ
แล้วก็ไม่เคยเสียใจกับสิ่งต่างๆที่เราเคยทำให้เค้าด้วย
ความรักนะตัดง่าย แต่ ความผูกพันธ์นี่ตัดยากที่สุด
มองไปทางไหนก็เจอแต่ถาพความทรงจำเก่าๆแสนทรมาน
ที่สำคัญ ความรักไม่ใช่การ ครอบครอง
รุ้ป่ะรั๊กเทอขนาดไหน รู้ป่ะทำไมต้องงี่เง่า รุ้ป่ะทำไมต้องห่วง ทำไมต้องทำให้รำคาน
มันสื่อออกมาเปนคำพูด ไม่หมดหรอก พูดออกมามันก้อแค่คำพูด วกไปวนมา ความหมายมันก้อเท่าเดิม
ความรักทำให้ต้องทำในบางสิ่งที่ไม่อยากทำ ไม่เคยทำ บางที มันเปนเหมือนกำลังใจ
บางทีมันก้อทำให้ท้อ เมื่ออีกคนนึงไม่เข้าจัย หวังดีน๊ะ รุ้สะบ๊างอะไรบ้๊าง
เมื่อเทอไปแต่สิ่งที่เหลือในจัยยังอยู่ ความคิดถึงที่เทอไม่เคยรู้ พูดไม่ได้ ทำได้เพียงคิดถึง
หลายคนพูด หลายคนบอก ลืมสะ ตัดจัย หายใหม่ เลิกคิด ไม่โดนเองไม่รุ้หรอก
รั๊กไม่ได้สร้างในวันเดียว ยิ่งกว่านั้นการจะลืมใครสักคน มันยากยิ่งกว่า
ต้องคอยตอบอีกคำถาม ที่ไคต่อใครยังถามเรื่องเทอ ? แล้วจะเอาเวลาที่ไหน
มาลืมเทอ ? กี่ครั้งที่สมองคิดจะลืม แต่จัยมันจำ
สิ่งเก่าๆ ที่เดิมๆอะไรเดิมๆ ภาพติดตา ฝังใจ
ร้องไห้จนไม่มีน้ำตา เค้ากลับบมารึป่าว รุ้รึป่าว ? ไม่มีอะไรดีขึ้นมา
เพื่ออ่ะไร รุ้ว่าต้องทำใจ วันต่อไปก้อไม่มีเทอต่อไป เข้าใจ แต่มันทำไม่ได้ จิงจิง
เมื่อความรักมันจบ คงต้องมีคนร้องไห้ เมื่อคำว่ารักมันหมดความหมาย
เพิ่งรุ้ว่าความทรมารเปนยังไง เมื่อวันที่เทอจากกันไป ไม่คิดเลยเลาจะลงเอยด้วยน้ำตา
อยากพูดคำว่าลาแต่สายไป หลับไม่ลง เฝ้าแต่คิดถึงเทอ ไม่มีสิด จบไปแล้วต้องเข้าใจ
จบด้วยการจากลา เหมือนโชคชะตากำหนดไว้ แค่เสี้ยวเวลาพาเราจากกัน ไม่มีวันพรุ่งนี้ให้ลั๊คเทอ
มันเหงาเมื่อคิดถึงเทอ ไม่อยากให้เปนแบบนี้เลย แต่ให้เทอจำไว้ยังมีชั้นที่ลั๊คเทอ
อยากจะบอกว่าคิดถึงเทอ อยากจะโทรไปหา อยากได้อยู่ไกลชิด แต่เรื่องจิงกลับไม่เปนอย่างนั้น
ถ้าวันนี้ชั้นยังมี คงได้ทำให้เทอยิ้ม คงได้บอกคำว่ารั๊ก คงได้ทำอะไรอีกมากมายที่ยังคาใจ
พูดกี่ครั้งในใจก้อยังรักเทอเหมือนเดิม กี่วัน กีั่่คืน ทำไม เราต้องลั๊ค คนที่ไม่ลั๊คเรา
ทำเพื่อใครสักคน แค่ใครสักคนน แค่นั้นและ ความสุข รู้ก้อรุ้ว่ามันจบแล้ว
ภาพความเคยชิน มองไปทางไหนก้อเจอแต่น้ำตา แต่จะหยุดยังไง
ชั้นต้องทำยังไง ? เวลาไม่ได้ช่วยอะไรเลย หมดไปแล้วเท่าไรแล้วน้ำตา
เจ๊บอยู่กับภาพเดิมๆ อยากจะเลอะเลือน ฟั่นเฟือน สะดีกว่า
สิ่งที่ชั้นเปน ดูไร้เหตุผล ทำไมจะต้องทนมากมาย ทั้งที่รู้ดี
ว่าเทอรั๊คใคร แต่ทำไมใจมันยังคงลั๊คคเทออยู๋อย่างนี้
เกลียดตัวเองที่ต้องทน เกลียดตัวเองที่ต้องเวียนวนละเมอ
อยากจะเดินไปจะหนีไป หากคนนั้นเปนแค่ใครไม่ใช่เทอ
แค่คิดที่จะลืมยังทำไม่ไหว จะหยุดลั๊คเทอได้อย่างไร
ก้อใจมันยังรั๊คยังรอแค่เทอ คนเดียวที่อยู่ในใจ
สุดท้ายก้อคือ เทอ"
ดอกไม้ที่สวยงามไม่นานก้อร่วงโรย ไม่ต่างกับคน สุดท้ายหากคนต้องไป
ก้อไม่สำคัญกับคำอธิบาย เพราะสุดท้ายต้องร่ำลา แม้รักเท่าไรก้อคงเท่านั้น
ถึงแม้ต้องเจ๊บปวดต้องทำใจให้ได้ ต่อไปนี่ เราแค่เคยรั๊คกัน
คนที่เรารักกับคนที่รักเรา คนที่เรารัก....คือคนที่เราใส่ใจทุกเวลา แต่ที่แย่กว่าคือ.....ตลอดมาเขาไม่ได้ "รักเรา" .......คนที่รักเรา.....คือคนที่เราไม่เคยนึกถึง แต่มีสิ่งหนึ่ง.....บอกให้รู้ว่า......"เขารักเรา" ก็คือ เขาไม่เคยทำให้เราต้องเสียใจ เหมือนกับคนที่เรารัก
ถ้า "คนที่เรา รัก" กับ "คน ที่รักเรา" เป็นคน ๆ เดียวกันได้ก็คงจะดี สำหรับคนที่มีทั้ง"คนที่เรารัก" กับ "คนที่รัก เรา"เป็นคน ๆ เดียวกันคงเป็นคนที่โชคดีมาก ๆ แต่ถ้ามันเป็นไปไม่ได้ล่ะ เป็นตัวคุณ คุณจะเลือกใคร ระหว่าง "คนที่เรารัก" กับ "คนที่รัก เรา"
เคยสงสัยว่า....ทำไมเราต้อง ไปรักคนที่เขาไม่รักเรา
คนที่แสนดีจะตาย....มารักเรา....เรากลับไม่รัก เขา
คำว่ารั๊ค ไม่ใช่ใครก้อได้ ที่ผมจะใช้คำว่ารักได้อย่างสนิทใจ เพราะผมจิงจังกับความลั๊ก
เป๊นทิ๊สุด อย่าใจร้อนกับความรั๊ค อย่าเอาความเหงามาตัดสิน
เราไม่ทางรู้ได้เลยว่าคนไหนที่มีค่ากับหัวใจเราที่สุด...จะรู้ก็ต่อเมื่อ เสียเค้าไปแล้วนั่นแหล่ะ ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้...รักเค้าทั้งที่เค้าไม่รัก รักเค้าถึงเค้าไม่ดีพอ รักเค้าถึงแม้เค้าจะเคยทำให้เราเสียใจ ถ้าย้อนกลับไปได้ ถ้าเรารู้หัวใจตัวเองเร็วกว่านี้ ถึงจะมีใครเข้ามาต่อให้เค้าดีสมบูรณ์แบบแค่ไหนเราก็ไม่ต้องการ ก็ไม่รู้ทำไมเรายังฝังใจอยู่กับคนๆเดียว ทำไมยังลืมไม่ได้ทั้งที่มีใครๆผ่านเข้ามาตั้งมากมาย มีคนเคยบอกว่าอดีตมันย้อนกลับไม่ได้ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด แต่หัวใจมันไม่รักใครอีกแล้วนอกจากเธอ ก็ไม่รู้ว่าทำไมยังต้องฟูมฟายทำไมยังอาลัยอาวรณ์ทั้งที่เธอก็คงมีคนใหม่แล้ว เพื่อนมันก็บอกว่าทำอย่างนี้ให้เธอดูถูกเอาเปล่าๆ