ช่วงเวลา ...รัก...ที่หายไป

ภาพความทรงจำเป็นสิ่งที่มีค่ามากสำหรับคนบางคน  โดยเฉพาะคนที่มีความรักและมันคงเป็นช่วงเวลาดีๆ ที่ใครบางคนมอบให้กับคนที่ รัก 

 ยิ่งเป็นช่วงเวลาที่หลายคนหวงแหน  ต้องระลึกไว้ในความทรงจำ ต้องถนอมดูแลให้เป็นอย่างดี

ฉันเองก็เป็นอีกคนหนึ่งที่เคยมีภาพแห่งความทรงจำดีๆ เหล่านั้น  ถึงแม้ว่าภาพแห่งความทรงจำในวันนั้นฉันจะยังตัดใจมันไม่ได้ซักเสียที ในวันนี้  เพราะว่ามีความสุขกับการได้คิดถึงอะไรดีๆที่ผ่านไป  โดยลืมนึกไปว่าสิ่งที่ผ่านไปแล้วจะไม่มีวันย้อนกลับคืนมาได้อีก หากจะต้องตัดใจลืมหรือเดินจากอดีตมาก็ไม่ได้อีก เพราะเหตุผลที่ว่า “เสียดายเวลา” ที่คบกันมา

หลาย ๆ คนหรือใครบางคนคบกันมานานจนแทบจำไม่ได้ว่า เคยยิ้มให้กับความรักครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่ เพราะหลังๆ มาก็อยู่แต่กับความทุกข์ จนนึกภาพความสุขไม่ออก แต่ที่ไม่กล้าเลิกเพราะยังคิดถึงวันเก่าๆ  แค่เสียดายเวลาที่คบกันมาเนิ่นนาน โดยไม่คิดเลยว่า ทุกๆวันของวันนี้ พรุ่งนี้และวันต่อๆไป  ก็จะกลายเป็นเพียงวันเก่าๆ ที่น่าเสียดาย และ…เวลาที่น่าเสียดายก็จะเพิ่มขึ้น และจริงๆ แล้ว วันคืนในอดีต ไม่ได้สร้างประโยชน์อะไรให้กับเราเลย นอกจากมีไว้ให้ นึกถึง อาจจะทำให้เรายิ้มได้บ้าง แต่ทำให้เราคาดหวังไม่ได้

เพียงเราหวังว่าวันหนึ่ง วันเหล่านั้นจะกลับมา หรือไปเฝ้าฝันว่าความสุขเหล่านั้นยังคงเป็นปัจจุบัน หรือเรากำลังหลอกตัวเองว่าตอนนี้ทุกอย่างยังคงเป็นเหมือนเดิม ขอให้ยอมรับมันเถอะว่าทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว และจบไปแล้ว ความทรงจำเป็นเพียงภาพลวงตาเท่านั้น เวลาที่ผ่านมาไม่ว่าจะ เนิ่นนานเท่าไรก็ไม่ได้มีความหมายมากไปกว่า.. หนึ่งวันข้างหน้าที่เราจะต้องมีชีวิตใหม่ ที่เราจะต้องเริ่มต้นใหม่ ถึงแม้ว่าวันนี้เขาจะไม่ได้อยู่เคียงข้างเราอีกแล้ว แต่ขอให้เรานึกย้อนกับไปว่าเมื่อก่อนทำไมเราถึงอยู่ได้โดยไม่มีเขาล่ะ

"หากจะเสียดายวันเวลาคบกัน ให้เสียดายเวลาในวันข้างหน้า ที่จะอดทนคบไปทั้งที่ไม่มีอะไรแล้วที่จะดีขึ้นไปกว่า แล้วเรายังจะมาเสียดายเวลาในอดีตทำไม"

เราต้องอยู่กับปัจจุบัน เพื่อที่จะสร้างอนาคตให้ตัวเองให้คิดเสียว่า  เวลา 10 ปี กับวันคืนที่เคยหวานชื่น ไม่ได้ยิ่งใหญ่ไปกว่า 1 วันแห่งการเริ่มต้น 1 วันแห่งการแปรเปลี่ยนชีวิตของเราทั้งชีวิต ให้ ดีกว่าที่เป็น

ในวันหนึ่งเราอาจรอคอยใครบางคนอยู่
ใครที่เขาเข้ามาเปลี่ยนแปลงชีวิตเราไปจากเดิม
เราอาจจะเดินไปเจอใครอีกฝั่งของปลายขอบฟ้า
หรือเขาอาจจะอยู่เคียงเพียงหางตา
ไมมีใครรู้หรอว่า ปลายขอบฟ้าของความรักจะเป็นเช่นไร
ถ้าเราโชคดี อาจจะมีความรักที่ดี ทำให้มีความสุข
แต่ถ้าเราโชคร้ายล่ะ  คนที่เคยรู้สึกเสียใจกับความรักเหล่านั้น
อาจจะชดใช้วันเวลาที่เคยผิดพลาดด้วยความเจ็บปวด
อย่างที่ใครบางคนไม่เคยเข้าใจ

ในวันที่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไป
เราอาจจะเสียใจกับสิ่งไม่อาจหวงคืนมาได้
แต่ในวันหนึ่งข้างหน้า เราจะต้องขอบคุณความเจ็บปวด
เราจะขอบคุณวันที่ไม่มีใคร และไม่ว่าวันที่ผ่านมาจะเจ็บสักเพียงใด
โอบกอดตัวเองเอาไว้ในวันที่ไม่มีใคร
ปลอบตัวเองว่าในวันที่รักเปลี่ยนไป
โชคชะตาอาจพาใครอีกคนเข้ามา
คนที่จะมองย้อนกลับมา มองเห็นหัวใจที่มีค่า ของความรัก