เมื่อความเงียบกับการรอคอย .. คุยกัน

หลายๆ คนอาจจะเป็นแบบนี้ .. กับความรัก

เข้าใจ .. แต่ทำใจยอมรับยากจัง
เข้าใจ .. แต่ไม่อยากเข้าใจ

คนรอ ก็ต้องรอต่อไป .. คนไม่มีหัวใจ ก็ยังไร้ใจต่อกันเช่นเดิม

เรื่องของ ความเงียบ กับ การรอคอย

ความเงียบ "มีความสุขมั้ย" 
การรอคอย "เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำ เรียกว่าความสุขมั้ย แต่เราก็ทำอย่างดีที่สุด"

ความเงียบ "เมื่อไหร่เธอถึงจะพบความสมหวัง" 
การรอคอย "บทบาทของเราคือการรอคอย เราทำหน้าที่ให้ดีที่สุดแค่นี้ อย่างอื่นคงทำไม่ได้และทำได้ไม่ดี" 

ความเงียบ "แล้วทำไมต้องคอยใครให้ทำรึ" 
การรอคอย "บทบาทของเราไม่รู้ว่าใครกำหนด ไม่รู้ว่าใครให้ทำ แต่เราก็ต้องทำให้ดีที่สุด"

ความเงียบ "มีความสุขมั้ย" 
การรอคอย "เราไม่รู้ว่าสิ่งที่เราทำ เรียกว่าความสุขมั้ย แต่เราก็ทำอย่างดีที่สุด"

ความเงียบ "ถ้ามีอะไร 2 อย่างให้เลือกจะทำมั้ย" 
การรอคอย "บอกมาสิว่าอะไร คอยฟังอยู่"

ความเงียบ "อย่างแรก เราจ้างให้เธอคอยใครคนหนึ่งให้หน่อย 

อย่างที่สอง อย่าหยุดคอยใครคนนั้นจนกว่าเธอจะพบเค้า แล้วบอกว่าฉันคอยเธออยู่" 
การรอคอย "เรามีบทบาทเพียงแค่รอคอย ไม่รับจ้างเป็นพิเศษหรอก ไปจ้างสิ่งนี้กับคนอื่นเถอะ" 

ความเงียบ "อย่างแรกไม่รับ แล้วอย่างที่สองล่ะรับทำมั้ย" การรอคอย "อย่างที่สอง เป็นสิ่งที่ต่อเนื่องจากอย่างแรก เราก็รับไม่ได้อีกเช่นกัน"

ความเงียบ "แล้วบทบาทเธอที่ทำอยู่เธอทำให้ใครล่ะ" 
การรอคอย "เราไม่ได้ทำให้ใคร บทบาทของเราแทรกซึมอยู่ในใจใครหลายๆ คน"

ความเงียบ "หมายความว่าไงล่ะ" 
การรอคอย "เราแทรกซึมอยู่ระหว่างที่ใครคนหนึ่ง นั่งรอช่วงเวลาที่นัดพบกันกับใครอีกคน เราแทรกซึมอยู่ระหว่างที่ใครคนหนึ่ง มองคอมพิวเตอร์เพื่อปรากฏให้ใครอีกคนมาตอบกระทู้ เราแทรกซึมอยู่ใจในใครคนหนึ่ง ที่จดจ่อกับใครอีกคนตลอดเวลา" 

ความเงียบ "ดูแล้วเธอคงเศร้ามากที่ทำแต่อย่างนี้" 
การรอคอย "เราไม่รู้ว่าเรียกว่าความเศร้ามั้ย แต่ถ้าเราได้เจอกับใครคนหนึ่งในช่วงเวลานั้นแล้ว เราจะมีความสุข"

ความเงียบ "ถ้าเราอยากบอกว่า เธอได้แทรกซึมอยู่ในใจเราแล้วล่ะ จะเชื่อมั้ย" 
การรอคอย "เธอจะบอกเราว่าเธอคอยใครรึ"

ความเงียบ "เรามีบทบาทเพียงแค่ความเงียบ" 
การรอคอย "งั้นเราก็มีบทบาทเพียงแค่การรอคอยตอบของเธอต่อไป"