● สะพานชีวิต ●

สะพานชีวิตที่ทอดยาว เส้นทางสีขาวที่ก้าวเดินในแต่ละก้าว
ถูกแต่งแต้มให้เป็นสีต่างๆกันไป
บางก้าวเป็นสีที่สดใส บางก้าวเป็นสีเท่าหม่น
สลับสับเปลี่ยนกันไป ทำให้สะพานดูมีสีสัน
ในขณะที่ฉันเดินมาถึงกลางสะพาน
อีกหลายๆคนเดินอยู่ข้างหลังฉัน
และก็ใครอีกหลายๆคนที่เดินนำหน้าฉัน
นั่นคือเส้นทางที่ทุกคน
จะต้องเดินไปตามบาทวิถี
หนทางสิ้นสุดอยู่ที่ใดทุกคนรู้
อยู่ที่ว่าเราจะก้าวเดินไปอย่างระมัดระวัง
หรือปล่อยจิตใจให้ล่องลอยโดยที่ไม่รู้ว่า
ฉันย่างก้าวถึงไหนแล้ว
ตอนนี้ฉันกำลังล่องลอยอยู่กลางสะพาน
ฉันรู้สึกเคว้ง บางอารมณ์ฉันอยากเดินกลับไป
แต่ในแต่ละก้าวที่ฉันเดินผ่านมา
มันได้ถูกแต่งแต้มสีสันไปแล้ว
แก้ไขอะไรไม่ได้ เพราะฉนั้น
ในทุกย่างก้าวต่อไป ฉันเตือนตัวเองว่า
จะต้องแต้มสีสันในก้าวต่อไปให้สดใส
ดียิ่งกว่าเดิมจนกว่าหนทางจะสิ้นสุดลง
ตามทางข้างหน้ามันยังคงเป็นสีขาว
ที่รอสีสันมาแต่งแต้ม
ฉันยังคงก้าวเดินต่อไป ต่อไป
บนเส้นทางสะพานชีวิต....
 
บันดาลใจจาก เรื่องสั้นสะพานชีวิต