ในคราวที่เราจะถลำไปสู่ความชั่ว
ในคราวผิดพลาด ตัวอย่างเช่น ในคราวทะเลาะวิวาทกั้น
จะคิดทำทุจริต จะตกไปสู่อบายมุขและจะหันไปสู่ความเป็นคนเลว
เมื่อถึงคราวอย่างนั้น ก็จะต้องรู้จักหยุดข่มใจตัวเองตั้งสติไว้
รู้หนอ...รู้หนอ...นี่มันชั่วอย่าทำ
คิดหนอ...คิดหนอ...อย่าทำ คิดแต่ดี
นี่คือ ข่มใจของตัวเอง นี่คือ พระกรรมฐาน
ฝึกใจเพื่อตนเองให้กลับไปสู่ทางที่ดี ที่ถูกที่ควร
หรือเหมาะสมตามฐานะของตนเองโดยทั่วกัน