ซีเรียสทำไม...แค่ถูกปฏิเสธ

ไม่! คือคำซึ่งทรงอำนาจที่สุดที่เราเรียนรู้ตั้งแต่ปีแรกของชีวิต เพราะเป็นคำที่ทำให้เรากลัว หดหู่ เสียเซล์ฟ สารพัดความรู้สึกในแง่ลบที่ตามมา ยิ่งโตก็ยิ่งรู้สึกว่าเราได้ยินคำ ๆ นี้บ่อยขึ้นทุกที

        บางคนเก็บคำนี้มาคิดมากจนเสียเซล์ฟโดยเฉพาะในแง่ของความสัมพันธ์เชิงชู้สาว วู้ย! อย่าไปเครียดอย่าไปซีเรียสอะไรนักหนา ชีวิตมิได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ยังมีโอกาสถูกปฏิเสธอีกเรื่อยไปจนวันตายนั่นแหละ ดังนั้นถ้าเราง้างปากให้เขาเซย์เยสไม่ได้ เราหันมาปรับเปลี่ยนความคิดของเราดีกว่ามั้ย 

    อย่าถือเป็นเรื่องส่วนตัว
         สมมติว่าเราอยู่ในปาร์ตี้คนโสด อยู่ ๆ วันนี้ก็เกิดใจกล้าเดินเข้าไปขอผู้ชายเต้นรำก่อนซะงั้น ณ วินาทีนั้นเราจะรู้สึกราวกับว่าคน ๆ นี้กำลังเปิดไมโครโฟนบนเวทีประกาศก้องว่า ไม่! ใส่หน้าเรา โลกทั้งใบได้ยินคำ ๆ นี้ ทั้งที่เขาพูดเบา ๆ กับเราเพียงสองคน นี่ละคือธรรมชาติของมนุษย์ที่ชอบคิดว่าคนทั้งโลกมองเห็นข้อด้อยหรือความผิดพลาดเล็ก ๆ น้อย ๆ ของเราเสมอ หากเราพลิกวิกฤตนี้ด้วยการไม่เอามาใส่ใจ แล้วหันไปชวนผู้ชายอีกคนหนึ่ง ซึ่งก็เซย์เยสกับเราโดยดี เราจึงเริงร่าอย่างสนุกสนานต่อไป ต่อมาภายหลังผู้ชายคนแรกหาโอกาสเดินเข้ามาขอโทษโดยบอกว่า ที่ปฏิเสธเราเพราะเพิ่งเดินทางฝ่ารถติดนรกบนทางด่วนมา เลยอยากนั่งพักสักแป๊บ ไม่ใช่ว่าไม่ชอบเรา กรณีนี้ชี้ให้เห็นว่า จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้ปฏิเสธเราโดยสิ้นเชิง เขาแค่ปฏิเสธคำชวนของเรา ถ้าเราเอามาคิดเป็นเรื่องส่วนตัวเสียเซลฟ์แล้วแอบไปนั่งมุดอยู่มุมห้อง ปาร์ตี้วันนั้นก็คงกลายเป็นฝันร้ายเพราะผู้ชายที่อารมณ์เสียจากรถติดเท่านั้น

    คำปฏิเสธอาจกลายเป็นเรื่องดี
         คนบางคนรู้จักห่าง ๆ หรือมองแค่ไกล ๆ ก็ดูดีมีเสน่ห์ชวนฝันเหลือหลาย แต่พอได้มารู้จักตัวตนจริง ๆ อุ้ยตาย ! ผีป่าซาตานดี ๆ นี่เอง ดังนั้นการถูกคนแบบนี้ปฏิเสธควรถือว่าเป็นบุญของเราแล้ว ที่ไม่ต้องทนคบหาคนเฮงซวยแบบนี้ต่อไปให้เสียรังวัด ควรขอบคุณแล้วแถมถุงยังชีพให้ไปสักสองถุงด้วยซ้ำ นี่ละคือเหตุผลที่ทำไมบางคู่ถึงได้ชิ่งแตกกระเจิงไปคนละทางสองทาง หลังจากที่ได้รู้แล้วว่า คน ๆ นี้ไม่ได้วิเศษเลิศเลอเหมือนตอนที่เจอกันในเดตแรก ดังนั้นการถูกปฏิเสธในกรณีนี้จึงถือเป็นการปลดปล่อยให้เราได้เป็นอิสระ และมีโอกาสเจอคนใหม่ที่ดีกว่า 

    โยนให้คนอื่น
        ในเมื่อเราไม่ใช่นักอ่านจิตใจมนุษย์ ดังนั้นจึงไม่ควรเสียเวลาและสมองมานั่งคิดว่าทำไมเขาจึงปฏิเสธเรา แทนที่จะปล่อยตัวเองให้จมปลักอยู่กับความรู้สึกแง่ลบอันดำมืด การโยนความผิดให้คนอื่นรับไปแทนก็เป็นอีกวิธีที่ช่วยได้ เพราะนี่ไม่ใช่เรื่องคอขาดบาดตายอะไร เช่น เขาปฏิเสธเราอาจเป็นเพราะเราทำให้เขานึกถึงแฟนเก่า หรือไม่เราก็เป็นประเภทเตี้ยล่ำอ้วนตัน ไม่ใช่สูงยาวราวกับนางแบบในสเปกของเขา หรือเขาเป็นผู้ชายเอ้าท์ดอร์ในขณะที่เรานั้นแค่เดินแถวสนามหน้าบ้านก็แหยงแมลงสัตว์กัดต่อยแทบแย่แล้ว ดังนั้นการที่เขาปฏิเสธเราจึงมิใช่ความผิดของเราอย่างแน่นอน เพราะเขามีรสนิยมที่แย่และมองไม่เห็นความงามแบบอินเนอร์ของเรา ชิชะ 

    ซีเรียสทำไม
        เราเป็นเพื่อนกันเถอะ กรี๊ดดด เพื่อนมีเยอะแล้ว ฉันอยากได้แฟน! อย่าไปซีเรียสค่ะ ผู้ชายไม่ได้มีคนเดียวในโลก ถึงแม้จะมีน้อยควรใช้สอยประหยัด แต่ใช่ว่าจะไม่มีเหลือให้เชยชมเสียเลย ทำเฟลิร์ทไปเรื่อย ๆ สนุก ๆ เอาแค่ขำ ๆ คิดอะไรมาก ถ้าเราจริงจังกดดันตัวเอง แทนที่จะเป็นแค่การเฟลิร์ทโปรยเสน่ห์ไปเรื่อย เลยกลายเป็นการ ล่า ผู้ชายไปซะงั้น การพบปะคนใหม่ ๆ ไม่จำเป็นว่าต้องตั้งเป้าไว้ที่แฟนเท่านั้น เพราะไม่แน่ว่าเขาอาจกลายเป็นเจ้านายในอนาคต หรือเป็นครูสอนโยคะคนใหม่ของเราก็ได้ จงแปลงคำปฏิเสธเป็นมิตรภาพดีกว่าค่ะ 

    ไม่ใช่จุดจบของโลกซะหน่อย
        นี่ไม่ใช่จุดจบของโลก โลกยังหมุนต่อไปมิได้แตกดับเพราะคำปฏิเสธของใครบางคน สุขภาพจิตและสุขภาพกายของเราไม่จำเป็นต้องถูกรักโดยมนุษย์ทุกคนที่เราได้พบ ถึงแม้ว่าใจอยากให้เป็นแบบนั้นก็เถอะ ก่อนหน้านี้ก็มีชีวิตอยู่มาได้ แค่ถูกปฏิเสธด้วยคำพูดไม่กี่คำ ไม่ได้ทำลายชีวิตของเราได้แน่นอน แถมยังช่วยให้เราแข็งแกร่งขึ้น ความเขินอายและความกลัวลดลงไปอีกหนึ่งขีด ความกล้าเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งขีด เพราะเริ่มคุ้นเคยกับมันแล้ว