♥ ความเป็นมาของ GODZILLA ♥

โทโมยูกิ ทานากะ แห่งบริษัทสร้างหนังโตโฮ เป็นผู้แจ้งเกิดก๊อดซิลล่า ชื่อนี้มาจากคำ โกจิรา ซึ่งเป็นการประสมกันของ คำว่า กอริลลา (gorilla) กับ กุจิรา (kujira) ที่หมายถึง ปลาวาฬ





            ก๊อดซิลล่าที่เห็นหาเรื่องไปหาเรื่องมาในหนังญี่ปุ่น เป็นชุดยาง ผู้รับหน้าที่สวมชุดยางอาละวาดนานกว่า 10 ปี ระหว่างค.ศ.1984-1995 คือ เคนปาชิโร ซัทซูมา ซึ่งเล่าว่า มันไม่ใช่งานที่สนุก ต้องระมัดระวังมาก อย่างเวลาที่จะถล่มตึก ต้องชกให้ถูกจุดที่เขาตั้งระเบิด (ปลอม) ไว้ ถ้าพลาดก็ต้องชกใหม่ หรืออย่างเวลาที่ผู้ชมเห็นก๊อดซิลล่าพ่นไฟนั่นเป็นแก๊สคาร์บอนิกเอซิด ปัญหาคทอ ชุดยางมีรูระบายอาอาศให้หายใจแค่ 12 รู แต่ละรูเล็กเหลือเกิน เวลาดมแก๊สนั่นเข้าไป ซัทซูมาก็เป็นลม ก๊อดซิลล่าเกือบตายมาหกครั้งแล้ว

แต่ก๊อดซิลล่าฉบับฮอลลีวู้ดไม่ต้องพบทรกรรมทรมานอย่างนั้น คอมพิวเตอร์และสเปเชียล เอฟเฟ็กต์คลอดมันออกมาง่ายดายเหมือนที่คืนชีพไดโนเสาร์ แต่รูปลักษณ์และบุคลิกของน้องใหม่ก็ต่างไปจากความฝันของโตโฮ

ก๊อดซิลล่าฉบับคลาสสิค โผล่ขึ้นมาเหนือพื้นดินด้วยท่วงท่าสง่างามของคนที่อยู่ในชุดยางฟิตเปรี๊ยะ แต่ก๊อดซิลล่าสัญชาติอเมริกันบุคลิกแคล่วคล่องว่องไว เคลื่อที่ด้วยความเร็ว 500 ไมล์ต่อชั่วโมง ตัวสูงกว่าเทพีเสรีภาพ หรือถ้าวัดตัวในแนวนอน ลำตัวจะยาวกว่าเครื่องบินจัมโบ้ 747 ถึง 2 เท่า





อย่างไรก็ตาม ฮอลลีวู้ดต้องรักษาบัญญัติหลายประการในการเป็นก๊อดซิลล่าไว้ให้ครบ (มีความหนา 75 หน้า) อาทิ เท้าแต่ละข้างมี 3 นิ้ว มือแต่ละข้างมีกรงเล็บ 4 อัน บนหลังมีครีบทั้งหมด 3 แถว กินปลาไม่กินคน ต้องดูไม่งี่เง่า ไม่ตาย และต้องไม่ขายสินค้า...ข้อหลังนี้ แน่นอน ฮอลลีวู้ดฉีกกฎเรียบร้อย





จากรูปร่างอ้วนท้วน ก๊อดซิลล่าฝรั่งไดเอ็ตเป็นผอมเพรียว รูปหน้ายาวเหมือนจระเข้ผสมตัวอีกัวน่า ขณะบางท่าทางแพ่นไปละม้ายทีเร็กซ์ สีผิวก็แตกต่างไป ทีมสร้างบอกว่าได้แรงบันดาลใจมาจากกิ้งก่าอินโดนีเซียที่ชื่อ มังกรเซลฟิน และว่าต้องการให้สีสะท้อนสีตึกของนิวยอร์กที่เป็นสีเขียวๆ เทาๆ ด้วย





ก๊อดซิลล่าฉบับเดิมสร้างมาแล้ว 22 เรื่อง เรื่องแรกสร้างเมื่อปีค.ศ.1956 ชื่อเรื่อง Godzilla, King of the Monsters มันเป็นสัตว์กลายพันธุ์ตัวมหึมา เกิดจากละอองหมอกกัมมันตภาพรังสี โผล่ขึ้นมาจากใต้ทะเลลึกด้วยเจตจำนงแน่วแน่คือถล่มกรุงโตเกียวให้ราบ แต่บังเอิญมันชะตาต้องมาเป็นผู้ร้าย จึงถูกฝ่ายธรรมะปราบราบเสียเอง



เครดิต : writer.dek-d.com