MSN ผีสิง (โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน)
จาก ฟอร์เวิร์ด เมล์ ไม่เกี่ยวกับคนโพสต์นะครับ เอามาจาก เมล์เพื่อนส่งให้ อีกที เชื่อไม่เชื่อยังไงลองอ่านครับ หลอนโคตร…โคตร.... ใครชอบเรื่องผีไม่ควรพลาด รู้ศึกมันยาวเหมือนกันแต่รับรองครับอ่านไปซักต้นๆเรื่องคุณจะรู้สึกอยาก ติดตาม สนุกชวนขนลุกน่ากลัวมากมายยย ................................................
(คำเตือนไม่ควรอ่านเรื่องนี้ในขนะที่เล่น msn อยู่ )
...........................................................................................................................................
เนื้อเรื่องจากฟอร์เวิร์ด เมล์........ เรื่องมีอยู่ว่า.........
สวัสดีครับเพื่อนๆ ที่ผมสนิท ที่เป็นเพื่อนผมในมหาวิทยาลัย และ เพื่อนๆ ที่รู้จักกันทาง msn ผมมีประสบการณ์สยองหลอน ๆ จะมาเล่าให้เพื่อนเพื่อน ฟัง ไว้เป็นแง่คิด หรือเป็น อุทาหรณ์ ก็ได้ ..............ผมเป็นเด็กต่างจังหวัดครับ เข้ามาเรียน ในมหาลัยราชภัฏ แห่งหนึ่ง ใน กทม. นี้ และ ผมเข้ามาเรียน ปี 1 ตอนนั้น ผมอายุ 19 ย่าง 20 ปีแล้ว .... จะพยายามเล่า เรื่อง ย่อๆ ละกันนะครับ พอผม ได้ก้าวเดินเข้ามาสู่ชีวิตนักศึกษา ผมบอกตรง ๆ ครับ ว่า ปรับตัวลำบากอยู่ เพราะผมเป็นเด็กบ้านนอก มาอยู่ตัวคนเดียว อยู่หอคนเดียว ไม่รู้ จัก ใครพูดภาษากลางก็ไม่ค่อยจะแข็งแรง ผมเลยรู้สึก ปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อม ยากมาก ช่วงแรกๆ ผมก้อยัง ไม่ค่อยสนิทกับใคร เรียนเสร็จ ก็ กลับห้อง อ่านหนังสือ เพราะพ่อ แม่ผม คงไม่ชอบแน่ ถ้า ผมเสเพ ผ่านมา ได้ ซัก 2-3 เดือนผมก็ เริ่ม ปรับตัวได้แล้วมีเพื่อน ที่เริ่มสนิท แล้ว หลายคน แต่มีเพื่อนผมคน หนึ่งชื่อ นนท์ เป็นคนมาจากพื้นเพ เดียวกัน คุยกันถูกคอ พอสมควร ผมเลยสนิท กับมันเป็นพิเศษ อยู่มาวันหนึ่งนนท์ มันชวนไปเล่น อินเตอร์เน็ต คาเฟ่ แถวหลังมหาลัย ผม มัน สอนให้ผมเล่น msn….(แหม่ ผมไม่ใช้ว่าผมไม่รู้จักคอมเลยนะครับผมก็ใช้งานเบื้องต้นได้ แต่ไอ้ โปรแกรม แซทเนี้ย ผมก็รู้จัก แต่ไม่เคยจะสนใจใช้มันเชยๆ ......เอาน้ารองดูเอาไว้คุยกะเพื่อนๆ ) หลังจากนั้นผมก็เริ่มเล่นมัน ไอ้นนท์มันยัง สอน ให้ผมเล่น เอ็ม เพื่อหาสาวๆ เอาว้าคุย เล่นเล่น แก่เซงอีกด้วย นนท์มันสอนตั้งแต่ ไปแอด เมล์ มาจาก เว็บต่างๆ ที่หนุ่ม สาว ขี้เหงา เข้ามาโพสต์หาคนคุยกัน...............ถึงผมจะเป็นคนขี้อายพูดไม่เก่ง แต่พอมาได้เล่น msn แล้ว มันก็ไม่ใช้เรื่องยากเลย ที่จะคุยกับสาวๆ ......... หลังจากนั้นผมก็เล่นมาตลอด ว่างเป็นไม่ได้ ต้องเข้าร้านเน็ต จากเดิมเคยกลับห้องอ่านหนังสือ แต่ตอนนี้ ผมเริ่มติดมัน ไม่ใช้ แค่ติด msn ผมยังเริ่มติด ทุกอย่างที่เป็นโลกออนไลน์ ทั้งเกมส์ ทั้งอะไรเยอะแยะมากมาย จนผมขอ เงิน แม่ซื่อคอม มาไว้ที่ห้อง เพราะผมต้องใช้ในการเรียนด้วย .............ในขณะที่ผมเล่น แชต กับสาว ๆอยู่ ในห้องของผมนั้นเอง มี สาวคนหนึ่งทักมาหาผม ดูในรูป เธอสวยมาก หน้าตาดีเลยที่เดียว แต่ก็เชื่อได้ 50/50 ละครับสาวในเอ็ม ..........รู้ๆกันอยู่ ตัวจริงจะขนาดไหนเชียว ? เธอน่าจะอายุแก่กว่าผม ซัก 4-5 ปี ได้ ก็เป็นไปตามนั้น เพราะเธอบอกผมว่า เธออายุ 25ปี วันนี้พอดี ผมกับเธอคุยกันนานเกือบ 3 ชั้วโมง เลยทีเดียว ถือว่านานมาก เธอชื่อ พี่ฟ้า ครับ เราคุยกันถูกคอมาก ต่างคนต่างไม่เบื่อคุยกันจน ย่างเข้าชั้วโมงที่ 4 ผมหันไปดูนาฬิกา จะ เที่ยงคืนแล้ว โอ้ยพรุ่งนี้เรียน เช้านี้ว่า...............อยู่ๆ พี่ฟ้าก็ทักผมมาว่า ต้น มาหาพี่หน่อยซิ พี่เหงามาอยู่เป็นเพื่อนหน่อย วันนี้วันเกิดพี่.................... เอาแล้วไงครับ ผม จะเอาไงดี “พูดตรงๆ เลยครับ ผมไม่เคยมีแฟน ไม่เคยมีสาวคนไหนชวนผมไปหามาก่อน มีครั้งนี้แหละ” ตื่นเต้นมาก แล้วผมพูดได้ไม่อายเลยผมยังจิ้นอยู่ ยังซิง ครับ ฮ่าฮ่า เขินๆๆๆๆๆ ...... ผมคิดอีกทีจะไปดีไหมนะถ้าพี่เค้าหลอกเราจะทำไงดี เอาวะใจดีสู้เสือ ผมตอบรับคำเชิญจากสาวสวยที่พึ่งจะคุยกันได้ 3 ชั้วโมง กว่าๆ แล้วตอนนั้นผมคิดอีกอย่างคือ เธออาจจะให้เราไปอยู่เป็นเพื่อนจริงๆ เธอคงเหงาจริงๆก็ได้……“ผมถึงแล้วครับพี่ฟ้าอยู่ใต้หอพี่ ...จ้าๆๆ เดียวพี่ลงไปรับนะรอแปบหนึง.......ครับผม” ผมตื่นเต้นมากครับตอนที่ผมรอยู่ใต้หอ รอดูว่าเธอจะสวยเหมือนใน รูปในเอ็ม หรือป่าว เมื่อเธอเดินลงมาเห็นผม เธอทัก ต้นป่าวจ๊ะ ....... อะ อะ อะ ช่าย ใช้ ครับ อืม หล่อ กว่าในเอ็ม อีก.. ตอนนั้นผมยืนแข็งเป็นเสาปูน ตลึงในความสวยของเธอ เธอยังกะนางฟ้าเลยครับ ไม่น่าเชื่อ ตั้งแต่หัวจรดเท้า สวย จริงๆ ในขณะนั้นผมก็แอบเขินข้างในใจที่ พี่ฟ้า ชมผมว่า ..หล่อ...ฮ่าฮ่า “รอพี่ตรงนี้ก่อนนะพี่ไปซื้อเบียร์ก่อนมาฉลองกัน...ครับพี่” และแล้วผมก็ได้ขึ้นไปอยู่ห้องเธอสอง ต่อ สอง “พูดตรงๆ ครับทำตัวไม่ถูก” เออ พี่ฟ้า ครับไม่มีเพื่อนพี่มาฉลองด้วยหรอครับ “อ้อไม่มีจ๊ะ พี่พึ่งจะย้ายงานมาจากเชียงราย พี่เลยยังไม่รู้จักใคร นะ” อ้อครับ แล้วพอเราคุยกันได้ซักพักเธอก็ขอตัวไปอาบน้ำ ปล่อยให้ผม นั่ง ฟังเพลงจิบเบียร์อยู่คนเดียว “พี่สวยไหมต้น”เธอถาม ตอนเดินออกมาจากห้องน้ำ อะ อะ สวย ๆ ครับ ผมต้องตลึงอีกครั้ง เมื่อเธอเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดนอน สีขาว บางบาง จนผมมองเห็น ......หัว จุดๆๆ เธอถึงจะไม่ชัดก็เหอะนะ............ ผมจะบ้าตาย แต่ท่อนล่างนั้นเป็น กางเกงยีนขาสั้น ครับ ผมพูดตรงๆ ไม่มีอารมณ์ ก็บ้าแล้ว....... เรานั้งดืมเบียร์และก้อคุยกัน ไป ดื่มกันไป จนเวลา จะตี 3 แล้ว เธอก็เมามากแล้ว อยู่ๆ เธอก็ ร้องให้ขึ้นมา และกอดผมจนแน่น “พี่ฟ้าเป็นไรครับผมถาม” พี่อกหัก ต้น พี่อกหัก ผมก็ได้แต่ปลอบเธอในตอนนั้น อยู่ๆ เธอก็ถามผมขึ้นมาว่า ต้น ต้น ต้อง การพี่ไหม เท่านั้นแหละครับ ผมก็เมา พี่ฟ้าก็เมา หลังจากนั้นเราก็มีอะไรกันจนได้ ผมรู้สึกมีความสุขมากครับ คืนนั้น เรา มีอะไรกัน 2-3 ครั้ง จนถึง ตี 4 กว่า เราทั้งเหนื่อย ทั้งเมา สุดท้ายเราทั้ง สองก็ หลับ แบบ ไม่รู้ตัว ผมสะดุ้งตื่มมา อีกที ก็จะ 8 โมง แล้ว (ซิบหายกูเรียน 9 โมงนี้ว่า ) ไปเรียนเหอะต้น พี่อยู่ได “ครับเดียวผมจะโทรหานะครับ” จ๊า..... แล้วเธอก็ตื่นมาใส่ชุดคลุม แล้วเดินลงมาส่งผมที่ใต้หอ ......หลังจากผมเรียน เสร็จ ผมก็โทรหาเธอ เธอไม่รับสาย “เป็นไรวะหรือยังไม่ตื่น” ผมพูดตรงๆ ครับ ตอนนั้นผม หลงรักเธอเข้าแล้ว ผมพยายามโทร ตอนเย็นก็ไม่ติด ออนเอ็ม เธอก็ไม่ตอบ ................พี่ฟ้าเป็นอะไรนะ ชักจะเป็น ห่วงในขณะ ผมกะวนกะวายอยู่นั้นเอง พี่ฟ้าก็โทรหาผม .............ผมดีใจมากครับ พอผมรับสาย เธอก็พูดเสียงเบาๆ ว่า “ต้นไม่ต้องโทร หาพี่อีกนะ ตอนนี้แฟนพี่มาขอคืนดีแล้ว. ตึด ๆ ๆ ๆ ๆ...........วางสาย” (ผมถึงกับน้ำตาคลอเบ้า พูดอะไรไม่ออกได้แต่คิดว่า ยังไม่ทันรัก กูก็ อกหักซะแล้ว) เจ็บใจมากครับ........................
ผ่านมา 2 เกือบ จะ 3 ปีแล้ว ทุกวันนี้ผม คือ เพลย์บอย ออนไลน์ ผมแก้แค้น เธอโดยการ ฟันแหลก กับสาว msn ทุกคนที่ผ่านเข้ามา .....ผมอาศัยใช้คำพูดหวาน ๆ จีบบ้าง เสี่ยวใส่บ้าง สำเร็จ บ้าง ไม่สำเร็จ บ้าง แต่ที่ ผ่านมาผมฟันมานับไม่ถ้วน ไม่ว่าจะสวย ใส หมวย ขาว ดำ เตี้ย ผม ฟัน แม้ง..... หมด เพราะความแค้นฝังใจกับผู้หญิงที่ชื่อ (ฟ้า)คนนั้น..............ผมเริ่มทำตัวเสเพ ติด สังคมออนไลน์ขนาดหนัก ตกเย็นหาสาวมา จุดจุดจุด อย่างเดียว จนการเรียนผมตกตำ มาก......... วันหนึ่ง แม่ผมโทรมาหาผม แม่บอกว่า ลูกตั้งใจเรียนนะ แม่รักลูกนะ แค่นั้นละครับผมก็ร้อง กับสำนึกผิด “นับจากวันนี้กูจะทำตัวใหม่กูจะเลิกล่าสวาทในเอ็มแล้วจะตั้งใจเรียนแล้ว” ร้อง ฮือๆๆๆๆ คือคำพูดของผม ................. ตอนนี้ จะตี 1 แล้ว หลังจากได้คุยกับแม่เมื่อวานวันนี้ผมก็คิดที่จะลบ msn ออกจากเครื่องแต่เครื่องผมยังออนอยู่ จู่จู่ ก็มีคนทัก เอ็มขึ้นมา...ตึ่ง ดึ้ง ....ต้นจำพี่ได้ไหม พี่ฟ้าเอง “อ้อจำได้ครับ พี่ฟ้าแสนสวยนี้เอง ตอนนั้น ผมหายโกรธ เธอ แล้วละครับเพราะผ่านมาจะสามปีแล้ว “พี่เลิกกับแฟนแล้วมาหาพี่หน่อยพี่เหงา พี่คิดถึงต้น” ….เอาแล้วกู สุดท้ายก็ลืมกูไม่ลง ฮ่าๆๆ คิดในใจ เอาวะ ไหนๆ จะเป็นคนดีแล้ว กูขอทิ้งทวนหน่อยแล้วกัน ไปก็ไป .. แล้วพี่อยู่หอเดิมไหมครับ “อยู่จ๊ะ พี่อยู่หอเดิมห้องเดิม” ครับเดียวไปหา “เออต้นซื้อข้าวมาด้วยนะพี่หิวข้าวซื้อธูปมาด้วย” เอะซื้อข้าวซื้อธูป เอาธูปไปทำไมวะ สงสัยคงจะเอาไปไหว้พระที่ห้องมั้ง...................
พอผมถึงหอพี่ฟ้า ผมกะรอคนมาเป็นประตูแล้ว ผมจะเดินตามไป กะขึ้นไป เซอร์ไพรส์ที่ห้องเลย พอถึงห้องผมก็ เคาะประตู ก๊อกๆๆ เรียก “พี่ฟ้า”ผมเรียก พูดยังไม่กี่คำประตูก็เปิดออก เอ๊ ไม่ได้ร็อกห้องนี้ ผมเดินเข้าไปในห้องเห็น พี่ฟ้ายืนอยู่ตรงระเบียงมองอะไรซักอย่าง ใส่ชุดตัวเก่าที่เราเคยเจอกันวันแรก ผมค่อยๆ เดินไปกอดเธอเบาๆ เธอหันมายิ้มให้ผม แล้วพูดว่าขอบคุณนะที่มา สายตาเธอเศร้ามาก ผมเลยปลอบเธอ ได้ซักพัก ผมถามเธอว่าจะกินข้าวเลยไหมครับ ผมซื้อมาเยอะแยะเลย “จ้าพี่ก็หิวแล้ว แต่ต้นช่วยจุดธูป ดอก หนึ่ง ปักไกล้ ๆ กับสำรับข้าวด้วยนะ “ทำไมต้องจุดธูปครับ” ผมถาม “อ้อไม่มีอะไรหลอก อย่าคิดมาก มันเป็นความเชื่อ บ้าบ้าบอบอของพี่เอง เธอพูด” ผมก้องงงงครับ ตอนนั้นช่างเถอะ ไม่สนแหละ รอเธอดีกว่า เมื่อผมจุดธูป เธอก้อมานั่งกินข้าวที่ผมซื้อมากินใหญ่เลยครับ สงสัยคงหิว “ต้นมากินด้วยกันซิ เธอพูด” อ้อกินให้อิ่มเลยครับผมกินมาแล้ว ....และเธอ ก็นั่งกินไปเรื่อยๆ ๆ จนธูปดับ เธอก้อ อิ่มพอดี ตอนนั้นผมไม่สนใจอะไรทั้งนั้นครับ ผมได้แต่จ้องมองเธอทานข้าว เธอยังสวยเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยน จริง ๆ เมื่อเธออิ่ม เธอก็เดินมากอดผมที่เตียง หอมผม และ อยู่ๆ เธอก็พูดขึ้นมาว่า ต้นสัญญาอะไรกับพี่ได้ไหม “สัญญาอะไรหรือครับ” ต้นจะไม่ทิ้งพี่ไปไหนนะ พี่รักต้น ตอนนั้นผมก็เออ ออ ไปแหละครับเพราะผมรู้ว่าเธอคงต้องการใครซักคนปลอบใจเธอในตอนนี้ อีกทั้งเธอคงเสียใจมาก .................................... “ครับ ผมก็รักพี่ ผมจะไม่ทิ้งพี่ ครับ พี่ฟ้าสัญญานะครับว่าจะไม่ทิ้งผมอีก “พี่สัญญา” หลังจากนั้นเราก็มีอะไรกัน หลายครั้ง จนหลับไปไม่รู้ตัว.................... พ่อหนุ่ม พ่อหนุ่ม ตื่นๆ อะไรวะ เสียงยายแก่ที่ไหนมาปลุกกูวะ พอผมตื่นขึ้นมา ก็เห็นแม่บ้านคนหนึ่งยืน อยู่ตรงหน้าผม แบบงงงงงง ผมถามว่า ป้ามาทำอะไรห้องนี้ ..........ป้าตังหากที่ต้องถามเองมาทำอะไรห้องนี้ เป็นญาติ ผู้ตายหรอ สงสัยมาเก็บข้าวของของผู้ตาย เอ้ ๆ... มาคนเดียวหรอ ป้าถาม “ตอนนี้ผมงงมาก อีกใจก็รู้ศึกแปลก ๆ ญาติผู้ตงผู้ตาย อะไรป้าไม่เห็นเข้าใจเลย ผมมานอนห้องนี้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ป้าทักผิดแล้ว ในจังหวะที่ผมพูดกับป้า อยู่นั้นเอง ผมก็มองหา พี่ฟ้า ว่าเธอไปไหน ป้าเห็นพี่ฟ้าไหม ? อ้าวไอ้นี้ ถามแปลก ๆ เค้า ตายไปได้ สามวันแหละ มาถามหาทำไม ป้ายิ่งกลัวๆ อยู่ ตื่นๆ ป้าจะ ทำความสะอาดห้อง สงสัยเองโดนผีหลอดแล้วละ “ไม่นะ อะไรกัน ผมซ๊อคไปหมด แขนขาชา ใจก็กลัวๆ อะไรนี้แล้วเมื่อคืนเรานอน กับผี....... นั้นหรอ ไม่จริง ไม่จริง ๆๆๆๆๆ.......... ผมรีบวิ่งลงมาข้างล่างตึก แล้วยังทำตัวไม่ถูก ยังงงกับสิ่งที่เกิดขึ้นกับผม ..........ป้าแม่บ้านเดินตามลงมา “พ่อหนุ่ม ป้าว่าเองต้องไป ทําบุญสะเดาะเคราะห์ เถอะวะโดนหลอกสะขนาดนี้และ เอออย่าลืมไปเผาศพเค้าละวันนี้วันสุดท้าย” ผมยืนตั้งสติซักพักแต่ความผวา มันยังมีอยู่ในใจอยู่ตอนนี้ ผมถามป้าด้วยเสียงสั่นๆ ว่า ทำไมเธอถึงตาย “ป้าตอบผมว่าเธอฆ่าตัวตายเพราะเสียใจที่แฟนหนีเธอไปมีคนใหม่และเธอกำลังตั้งท้องอยู่” ถึงแม้ตอนนั้นผมจะยังกลัวอยู่แต่ใจผมก็รู้ศึกแค้นแทนเธอ อยากจะฆ่าไอ้ผู้ชายคนนั้น จริงๆ นี้คงเป็นครั้งที่สองที่เธอถูกผู้ชายคนนั้นทิ้งเธอแต่ครั้งนี้ เธอกำลังจะมีน้องนะสิ ที่ทำให้ผมแค้นแทนเธอมากๆ พอผมตั้งสติได้ รวบรวม สมาธิได้ ผมก็รีบกลับห้องผม โทรหาเพื่อน ให้เพื่อนพาไปงานศพเธอ…………………(แต่ความสยองไม่จบแค่นั้นซิครับ) หลังจากนั้น ผมก็ได้พักการเรียน ไว้ก่อนแล้วตั้งใจ กลับบ้านไป บวช แทนคุณพ่อแม่ และ กะบวชเพื่อทำบุญให้เธอด้วย ผ่านไปหนึ่งปี ที่ผมหันหน้าเข้าทางธรรม กลับมาเมืองหลวงอีกครั้ง เพื่อมาตั้งใจเรียนให้จบ ตามที่ตั้งใจไว้ ……..ผมกลับมาได้สองวัน ยังไม่เปิดเทอมเลย อีกสองวันถึงจะเปิดเรียน ผมกลับมาผมกะจะเปิด เอ็ม คุยกับเพื่อนๆ ซะหน่อยกลับมาแล้วอยากคุยกับเพื่อนๆ แต่เบอร์โทรเพื่อนผมจำไม่ได้ซักเบอร์ เพราะโทรศัพท์ผมเปลี่ยนเครื่องใหม่ ผมจึงให้ที่หอปล่อยสัญญาณ เน็ต ให้หน่อย กะจะคุยกับเพื่อนๆ ไม่ได้เจอกันนาน พอผมเปิด คอมพิวเตอร์ ผมก้อเห็น โปรแกรม msn ยังคิดในใจอ้อตอนนั้นยังไม่ได้ลบนี้หว่า ………ถึงตอนนี้ หลังจากผมกลับไปบวชมา ผมก็เลิกกลัวแล้วและเลิกคิดถึงเรื่องนี้ไปนานแล้ว แต่ทำไมพอเห็น msn ทีไรมันอดผวาไม่ได้ แต่ก็คงไม่มีไรแล้วละ ตอนนี้ เป็นวันที่ สิบห้า เหมือนจะครบปีที่เธอเสีย พอดี พอผมเปิด msn ขึ้นมา ผมก็ได้คุยกับเพื่อนๆ ของผม ถามสารทุกสุขดิบกันไปมา เพราะความที่เราหายไปนาน เพื่อนผม หลายคนจึงอยากคุยด้วย พอผมเล่นได้ซัก 2 ชั้วโมง เพื่อนๆ ที่คุยๆกันก็เริ่มที่จะหมดคำสนทนากันแล้ว เริ่มที่จะเงียบกันแล้ว..... ผมจึงกะออนเอ็มทิ้งไว้ แล้วไปอาบน้ำอาบเสร็จจะกลับมาปิดคอม และนอน พักผ่อน จู่ๆ ก็ มีเสียง ตึ่ง ดึ้ง เสียง เอ็ม ทัก ขึ้นมา “ใครวะไม่หลับไม่นอน มาทักอะไรตอนนี้วะ คนกำลังจะไปอาบน้ำ”ผมอุทานออกมา .............. ผมเลยนั่งเปิดดู ใครวะ ชื่อเมล์คุ้นๆ ผมจำไม่ได้หลอกครับ เมล์ในเอ็มผมมีเป็น 600-700 ชื่อเห็นจะได้ แต่ผมรู้ศึกคุ้นๆ ในเอ็มเธอก็ไม่ได้โชว์รูป………. “ สวัสดีคะที่รัก คิดถึงจังเลย” ใครวะอยู่ๆ ก็เรียกที่รัก อีกใจก็ยังกลัวๆ ในเรื่องอดีตที่ผ่านมา แต่อีกใจผมคิดว่าเพื่อนผมแกล้งหรือป่าว หรือไม่ก็สาวๆ ที่ผมเคยเผด็จศึกมา ทักเราหรือป่าว ผมเลยพิมพ์ตอบกลับไปว่า ใครอะครับ เรียกผมว่าที่รักหรอ อะแน้ๆๆ คงเป็นสาวคนไหนหน๊อ ที่คิดถึงผมเข้าละซิ ฮ่าฮ่า “ชื่ออะไรเล่นที่ไหนครับ” .............. “อ้อเล่นที่ห้องคะอยู่ห้อง 307 เธอตอบ”.. สงสัยอยากให้ไปหาถึงบอกเบอร์ห้องด้วย(ผมคิดในใจ) ... เอ๊ๆ เอ้ย ห้อง เบอร์เดียวกลับผมเลยนี้ครับ สงสัยเราคงเป็นเนื้อคู่กัน 5555 (ผมแซว) แล้วก้อมีข้อความตอบกลับมาว่า “ใช้คะเราคงเป็นเนื้อคู่กัน จำกันไม่ได้จริงๆหรือคะ เราเคยสัญญากันไว้ จำได้ไหมคะ” ตอนนี้ผมรู้ศึกงงงง กับคำพูดของเธอคนนี้เหลือเกิน คิดในใจว่ากูไปสัญญาอะไรกับใครไว้วะ.........ผมจึงถามเธอกลับไปอีกรอบว่า ............... “แล้วคุณชื่ออะไรครับบอกแต่เบอร์ห้องยังไม่บอกชื่อผมเลย” แล้วผมก็นั่งจ้องจอคอมเพื่อรอคำตอบอยู่นาน บวกกับความง่วงของผม แต่เธอผู้นั้นก็ไม่มีวี่แววจะตอบกลับมา...............ไปอาบน้ำก่อนและง่วงมากมากเลย ผมจึงลุกไปอาบน้ำ พอผมอาบเสร็จ อาการง่วงก็หายไป กับตาสว่างซะอย่างงั้นนะ ผมจึงกลับมานั่ง ที่โต๊ะคอมของผม ดู ข้อความเธอก็ยังไม่ตอบกลับมา ผมจึง นั้ง เปิดเว็บ xxx ซักพัก ผู้ชายอะนะครับ เพื่อความเพลิดเพลิน…. ตริ้งๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมสะดุ้งตื่นขึ้นมา พร้อมกับเสียงโทรศัพท์ของผม ใครวะโทรมาตอนนี้ “กูหลับคาโต๊ะคอมเลยหรือวะเนี้ย..ไม่รู้ตัวเลย” ผม หยิบนาฬิกาข้อมือของผมที่อยู่บนโต๊ะคอมมาดู เป็นวันที่ 18 เที่ยงคืน กว่าๆ ………. เอ้ยวันนี้มันวันที่15 นี้หว่า....ไอ้ฮ่าเอ้ยนาฬิกากูเสียแน่ๆเลย ตริ้งงๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ผมหยิบโทรศัพท์มาดูเบอร์ อ้าวเบอร์แม่ผม นี้ ....กดรับ.....
(ต้น) มีอะไรป่าวแม่โทรมาดึกดื่น ขนาดนี้
(แม่) ต้นๆๆ ฮือๆ ฮือๆ ต้นอยู่ไหน ต้น ฮือๆๆๆๆๆๆๆ
(ต้น) ผมก็อยู่ห้องไงครับแม่ แม่เป็นอะไรร้องทำไม ใครเป็นอะไรครับ แม่แม่อย่าร้องซิ..
(แม่) ต้น เจ้าหน้าที่โทรบอกแม่ว่าตน นอนซ็อคตาย ที่ห้องได้สามวันแล้ว มันไม่จริงใช้ไหมต้น ฮือ ๆๆๆๆๆๆๆ มันไม่จริงใช้ไหม ฮือๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
(ต้น) แม่พูดเรื่องอะไร แม่ เอามาจากไหน ผมยังไม่ตาย ผมไม่เป็นไรเลย แม่ๆๆ
ตึ้งดึง..................ในขนาดที่ผมยังงงๆ ยังสับสนกับคำพูดของแม่อยู่นั้นเอง ผมก็ได้ยินเสียงเอ็มดังขึ้นมา ผม หันไปมองที่จอคอม................................................................
“พี่ฟ้าไงต้น ขอบคุณที่ทำตามสัญญา”
(แม่) ฮือๆๆๆ ต้น ต้น ๆ อยู่ไหน ทำไม่ไม่พูดกับแม่ ทำไมแม่ไม่ได้ยินเสียงต้นเลย ทำไมต้นไม่พูด ต้นพูดกับแม่ซิ ต้น แม่ไม่ได้ยินเสียงต้นเลย มันไม่จริง ต้นยังไม่ตายใช้ไหมต้น ต้นพูดกับแม่ซิ ฮือ ๆๆๆๆ ตึด..ตึด....ตึด..ตึด....ตึด..ตึด....ตึด..ตึด....ตึด..ตึด....ตึด..ตึด
....................................................................................................................................
(คนโพสต์ ) แล้วใครเขียนให้เราอ่านวะเนี้ย ถ้าเป็นเรื่องจริง วิญญาณของต้นคงเขียน เมล์นี้เพื่อสื่อสารให้เพื่อนเค้าได้รับรู้และ เป็นอุทาหรณ์ ให้กับทุกคนที่ได้อ่านก็เป็นได้นะคร้าบบบบ.............