เมื่อเรารักกัน..ไม่ต้องคิดว่าจะโง่หรือจะฉลาด
เมื่อเรารักกัน...ไม่ต้องคิดว่า จะโง่หรือจะฉลาด
ไม่ต้องคิดว่า ถ้าเชื่อเค้าแล้วเราจะโง่ในสายตาใครๆ
ไม่ต้องคิดว่า ถ้าเปิดหูตารับฟังปากชาวบ้านเป็นการฉลาด
ไม่ต้องคิดว่า ถ้าเชื่อว่าเค้ารักเราคนเดียวเป็นเรื่องโง่
ไม่ต้องคิดว่า ถ้ารู้ว่าเค้าทำอะไร เพื่ออะไรเป็นเรื่องฉลาด
ไม่ต้องคิดว่า ถ้าให้โอกาสเค้าเรื่อยๆ เป็นเรื่องโง่
ไม่ต้องคิดว่า ถ้าตั้งกฎเกณฑ์ แล้วจะฉลาด
เมื่อคนเรารักกัน...เราไม่ได้เล่นเกม
ไม่ใช่เล่นหมากรุก ที่ต้องมองเชิงกันก่อน
ไม่ใช่เล่นวิ่งไล่จับ..คนหนึ่งหนี คนหนึ่งวิ่งตาม
ไม่ใช่เล่นซ่อนหา..ต้องตามจิก ตามหาตลอดเวลา
ไม่ใช่เล่นโยนเหรียญ..สุ่มเอาว่า จะหัวหรือก้อย
เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดลอง action = reaction
เวลาเราให้เค้าไป ไม่จำเป็นว่าต้องได้รับกลับ
เวลาเค้าโมโหใส่ ไม่จำเป็นต้องโมโหกลับ
เวลาเค้าทำไม่ดีกับเรา ไม่จำเป็นต้องทำบ้าง
เวลาเค้าไม่ทำดีให้ ไม่ได้หมายความว่าเราไม่ควรทำให้เค้า
เมื่อเรารักกัน...เราไม่ได้ทดสอบทฤษฎี Demand & Supply
ไม่เสมอไปที่ต้องการความรักมากๆ แล้วเค้าจะมีให้เราน้อย
ไม่เสมอไปที่ให้ความรักเค้ามากๆ แล้วราคาความรักจะต่ำ
ไม่เสมอไปที่จะมีจุดที่ความต้องการเท่ากับความรักที่ให้
เมื่อเรารักกัน....
ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลให้กับเหตุการณ์ทุกอย่าง
ไม่จำเป็นต้องกลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น
ไม่จำเป็นที่ต้องบอกเค้าว่า...." เค้าคงไม่เห็นคุณค่าของสิ่งของที่เค้ามี ถ้าเค้ายังไม่เสียมันไป...."
รักกันไม่จำเป็นต้องขู่กันเรื่องความสำคัญ
รู้อยู่ในใจก็พอ...ว่าเรารักกัน
จำไว้ให้แน่นใจ...กับเรื่องดีๆ ที่เค้าพูด
จำไว้ให้อบอุ่นใจ...กับสิ่งดีๆ ที่เค้าทำให้เรา
ค้นมันออกมาเวลาเหงาใจ
ค้นมันออกมา