"โอ๊ยยย..ไม่มีเวลา "
ใครมักจะพูดคำนี้บ้างคะ? แนนเองค่ะ(ตอบแบบไม่อาย)
เป็นคำพูดที่แนนยอมรับว่ามักจะพูดอยู่บ่อยครั้ง อย่างเช่น พออยากจะไปไหน หรือจะทำงานและการบ้านอะไร..ก็ไม่มีเวลา
แนนถึงบอกไงคะว่าพอได้อ่านForward mailฉบับนี้ ทำให้แนนรู้สึกถึงความเป็นจริงและก็รู้สึกว่าคนรอบข้างรวมทั้งใครหลายๆคนก็คงจะเป็นกัน นอกจากนี้ยังทำให้แนนได้ข้อคิดชีวิตบางอย่างเพราะบทความนี้บอกว่า..
มนุษย์บางคนทุ่มเทเวลาทั้งหมดให้แก่หน้าที่การงาน พร้อมกับคิดว่า การกระทำดังนี้เป็นเรื่องที่ถูกต้อง แต่นั่นคือ การกระทำที่โง่เขลาเป็นที่สุด
เมื่อได้อ่านประโยคนี้ก็รู้สึกว่าแนนก็เป็นอีก..เห้อ เรานี่ช่างโง่เขลาจริงๆ คือเรื่องของเรื่องอ่ะคือแนนเป็นคนที่ทุ่มเทให้กับการทำงานมากค่ะ ไม่ว่าจะได้รับมอบหมายให้ทำงานอะไร แนนก็อยู่ขลุกตัวอยู่กับการทำงานนั้นๆ เรียกได้ว่า เป็นคนกระตือรือร้นและพยายามที่จะทำมันออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ เพราะแนนเป็นคนที่ตั้งใจจะทำอะไรแล้ว..ต้องทำให้สุด บางทีก็ลืมทานข้าวบ้าง บางทีก็อดตาหลับขับตานอน พอแม่ถามว่าทำไมไม่ทานข้าว ไม่เข้านอน ก็ตอบซะดื้อๆเลยว่า แนนไม่มีเวลา หรือพอเพื่อนถามว่าทำไมรีบทำ แนนก็มักจะตอบว่า เดี๋ยวไม่มีเวลาทำ(ใคร่คิดไปเอง) คือเรียกได้ว่า บ้างานมาก ทำแล้วต้องทำให้สุด แก้แล้วแก้อีกจนกว่าตัวเองจะพอใจ แต่ในความรู้สึกของแนนเองไม่ได้ทำด้วยความเครียดนะ คือเป็นความรู้สึกรักที่จะทำมากกว่า แต่พอแนนได้อ่านเรื่องนี้มันสะท้อนให้แนนต้องหันกลับมาใช้เวลา และต้องแบ่งเวลา เพราะมีประโยคหนึ่งที่บอกว่า..
"แล้วการทำงานของมนุษย์ หลายคนยังคงมัววุ่นแก่การทำงานโดยไม่ยอมแบ่งเวลาเหลียวหลังมองถึง บุคคลที่รักและห่วงใยตนเองเลยหรือ"