รักที่ดีต้องเชื่อใจกัน

อยู่ไหน…กับใคร…กลับเมื่อไหร่…คุยกับใคร…ขอดูโทรศัพท์หน่อย…แอบทำ อะไร…เสื้อตัวนี้ไม่เคยเห็น ใครซื้อให้…เพื่อนคนนี้ไม่เห็นฉันจะรู้จักเลย ฯลฯ

โอ๊ย ๆ อีกมากมายหลากหลายคำถาม ที่โดนกระหน่ำใส่ไม่หยุดยั้ง เวลาที่คุณเกิดความรู้สึก “หวาดระแวง” อย่างไม่มีเหตุผล จนกลายเป็น “เจ้าหนูจำไม” ตั้งคำถามซอกแซกเพราะ “ไม่ไว้ใจ” ทั้ง ๆ ที่จริง ๆ แล้วไม่มีเรื่องราวอะไรให้ต้องระแวงด้วยซ้ำ

ซึ่งบางคนก็ชอบที่จะอยากให้อีกฝ่ายถามไถ่ เพราะดูเหมือนเป็นการเอาใจใส่ แต่สำหรับบางคนกลับรู้สึกเบื่อหน่าย ทีโดนจู้จี้ ทั้ง ๆ ที่ก็รู้ว่าเป็นห่วง แต่ก็อดไม่ได้ที่จะ “รำคาญ” จนพาลคิดไปว่าอีกฝ่าย “ไม่เชื่อใจ” และทำให้เกิดความไม่เข้าใจกัน นำไปสู่การทะเลาะเบาะ

อย่า “หึง” แบบไม่มีสาเหตุ

อย่า “ระแวง” แบบไม่ฟังเหตุผล

อย่า “คิดไปเอง” แบบที่เขาไม่รู้ตัว

เพราะสำหรับความรัก “ความเชื่อใจ” … “ไว้ใจ” และ “ให้เกียรติ” ซึ่งกันและกันคือสิ่งที่สำคัญ ปล่อยให้เขาได้มีเวลาส่วนตัวบ้าง เพราะบางคนก็อยากมีอารมณ์ส่วนตัวที่อยากไปไหนมาไหนคนเดียว ไปกับเพื่อน หรือไปกับครอบครัว โดยที่ไม่มีแฟนไปเกี่ยวข้อง และลองมุมกลับกัน บางครั้งคุณยังอยากที่จะมีเวลาส่วนตัวไปทำสวย ไปเดินลั้ลลากับเพื่อน ๆ หรือไปกินข้าวกับครอบครัวเลย

ทางที่ดีพยายาม “ไว้ใจ” กันให้มาก ๆ เพราะก่อนที่จะ “เชื่อใจ” คุณทั้งคู่ต้องไว้ใจซึ่งกันและกันให้ได้ก่อน และเมื่อไหร่ก็ตามที่คุณ “เชื่อใจ” กันแล้ว “ความไว้วางใจ” รวมถึง “ความสบายใจ” และ “ความสุข” ในชีวิตรักก็จะตามมา ^___^