ช่วงเวลาแห่งความเจ็บปวด

ช่วงเวลาที่คนเราต้องเลิกรากัน
มันเป็นช่วงเวลาที่ไม่มีใครอยากใช้ชีวิตตรงนั้นจริงๆ
ถ้าหากบังเอิญมีความจำเป็นที่ทำให้คุณต้องเลิกกัน
โดยที่ยังคงมีความรู้สึกที่ดีดีต่อกัน
วันเวลาที่ถูกใช้ไปแบบมีเงาตามตัวตลอด
แล้ววันนึงคุณต้องใช้ชีวิตเพียงลำพังคนเดียว
ในวิถีชีวิตปกติที่เคยผ่านมา ทำทุกอย่างที่เคยทำร่วมกัน
ไปไหนมาไหนในสถานที่เดิม ๆ ใช้ของใช้ที่ต่างฝ่ายต่างซื้อให้กัน

หากจะแย่กว่านั้นถ้าไปมาคนเดียว
แล้วเพื่อนฝูงบางคนไม่รู้คอยถามจี้อยู่เรื่อยไป
กว่าทุกอย่างจะเข้าที่เข้าทาง เวลาแต่ละวินาทีคงผ่านไปได้อย่างยากมาก
แต่ความจริงมีอยู่ว่าทุกคนสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง
ทุกคนสามารถผ่านวันเวลานั้นไปได้ ถ้าเราไม่คร่ำครวญจนเกินไป
ความเจ็บปวดมักจะเกิดจากการที่จิตใจไม่ยอมรับสภาพที่เป็นอยู่
ไม่พอใจในสิ่งที่ขาดหายไป เราไม่จำเป็นต้องพอใจกับสภาพที่เป็นอยู่
เพียงแต่ต้องยอมรับให้ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ยอมให้เวลาผ่านไปอย่างเจ็บปวด

แต่เชื่อเถอะวันนึงแผลก็ต้องหาย
ไม่มีใครเป็นแผลเรื้อรังไปจนตาย
มีบาดแผลก็ต้องมีความเจ็บปวด
มีบาดแผลก็ต้องใช้เวลารักษา
เห็นด้วยนะว่า แผลเป็นเกิดขึ้นได้
ยิ่งแผลลึกโอกาสเป็นแผลเป็นยิ่งมาก
แต่ไม่มีใครเจ็บปวดเพราะแผลเป็น
มันแค่ทำให้สภาพปกติไม่น่าดูเพิ่มขึ้นนิดหน่อย

สำหรับบางคนที่มีปัญหาต่อกันอยู่
และกำลังกลัวว่าจะต้องผ่านช่วงเวลาอย่างนี้
จนทำให้ไม่กล้าที่จะยอมรับความเปลี่ยนแปลง
และปล่อยให้อะไร ๆ มันเลวร้ายไปกว่าเดิม
เชื่อเถอะมันจะยิ่งทำให้แผลลึกลงไปกว่าเดิม
และโอกาสหายก็จะช้าขึ้นอีก
เราต้องกล้าที่จะทนฝ่าหมอกควันออกไป
ไม่อย่างนั้นยังไงเสีย ก็ไม่รอดอยู่ดี
แต่ถ้าคุณผ่านมันออกไปได้
ลมหายใจของคุณจะกลับมามีค่าอีกครั้งหนึ่ง

ที่มาจากเพื่อนส่งมาให้

ขอบคุณที่มา  ::  Bloggang.com : สาว17