หยุดทำร้ายตนเอง

มนุษย์เรามีอารมณ์และคความรู้สึกที่หลากหลาย

แต่ละอารมณ์มักสนองตอบตามความเคยชินของสิ่งที่มากระทบ

โกรธเมื่อมีคนมาว่ากล่าวหรือนินทา

พอใจเมื่อมีคนมาสรรเสริญหรือกล่าวชม แต่....

ความพอใจ ก็หาได้อยู่กับเราคงทนถาวร

มีเกิดขึ้น แล้วหายไป เกิดขึ้น แล้วดับไป

ด้วยเหตุว่า....

ทุกสิ่งอย่าง เป็นไปตามกฏธรรมชาติ

มิได้เป็นไปตามความต้องการของใจเรา

เราโกรธเขา เกลียดเขา เพ่งโทษเขา....

ด้วยความเคยชินว่า ได้ความสะใจ สาสมใจ ที่ได้....

โกรธ เกลียด มุ่งร้าย เพ่งโทษเขา

แต่หารู้ไม่ว่า ความรู้สึก และอารมณ์อันตรายนั้น

กำลังข่มขี่ และทำร้ายตัวเราเอง

ให้ขาดความงดงาม และสงบสุขทางใจ

หยุดคิดสักนิด หยุดทำร้ายตัวเราเอง

ด้วยอารมณ์และความรู้สึกที่อันตรายเหล่านั้น

ใช้ "สติ" กำกับตัว กำกับใจเสมอ

ตัดความรู้สึกอันตรายที่เริ่มผุดขึ้นมาในใจ

รักษาอารมณ์ และความคิดด้วย "สติ" ที่รู้เท่าทัน

เพื่อก้าวข้ามสู่ความสงบสุข และงดงามทางใจ