ว่าด้วยพื้นที่ส่วนตัว

 น่าเชื่อครับว่า “ความลับไม่มีในโลก” โดย เฉพาะในโลกแคบๆ ของคนสองคน กระนั้น ระหว่างคนสองคน ต่างก็ต้องการพื้นที่ ที่เป็น “ความลับ” ของตัวเอง เป็น “พื้นที่ส่วนตัว” นอกเหนือจากพื้นที่ร่วม ที่ทั้งสองฝ่าย มีให้และรับรู้ร่วมกัน

แต่ในโลกของคนสองคน พื้นที่ของ “ความลับ” มีอยู่อย่างแคบๆ ครับ เพราะนี่จะเหลือแค่ “ความลับ” ของ “ฉัน” และ “ความลับ” ของ “เธอ” กับความเป็นจริงที่ว่า ในโลกของคนสองคน ไม่ได้มีแค่ “ฉันกับเธอ” เท่านั้น เพราะนอกจากฉันกับเธอแล้ว ก็ยังมีคนรอบ ๆ ข้าง ที่อยู่รายล้อมฉันกับเธอ ซึ่งไม่มีใครคาดเดาได้ว่า เมื่อไหร่บุคคลที่รายล้อมฉันกับเธอ จะบังเอิญหรือจงใจ พูดถึงเรื่องราวบางเรื่อง ซึ่งบุคคลเหล่านั้น อาจมิได้คาดคิดว่า จะเป็นเรื่องที่ต้องปกปิด

ความรัก จับมือ ความลับ นี่มิได้เกี่ยวกับ “ขนาด” ของ “ความลับ” ว่าจะใหญ่โตหรือเล็กน้อยเพียงใด  และก็มิได้เกี่ยวกับว่า “ความลับ” ที่ว่านั้น จะมีความสลักสำคัญมากน้อยเพียงใด  เพราะไม่ว่าจะใหญ่หรือจะเล็ก สำคัญหรือไม่สำคัญ มันก็เป็น “ความลับ” ครับ และเมื่อมันเป็น “ความลับ” ไม่ว่าจะเป็นของฉันหรือของเธอ เราต่างก็มิปรารถนาให้มีการเปิดเผย ขณะที่อีกฝ่ายหนึ่ง ซึ่งมิได้เป็นเจ้าของความลับ ก็ย่อมปรารถนาที่จะได้รับรู้ นี่เป็นธรรมชาติ ของมนุษย์โดยทั่วไปครับ

ความลับของเรา เราต้องการปกปิด ขณะที่ความลับของเขา เราต้องการที่จะได้รับรู้ !  เราต้องการพื้นที่ส่วนตัวของเรา นอกเหนือจากพื้นที่ร่วม ที่มีให้และรับรู้ร่วมกัน  แต่พร้อมๆ กันนั้น เราก็ต้องการรุกล้ำเข้าไปในพื้นที่ของเขา ในทุกอณูตารางที่เราจะสามารถเข้าไปได้

นี่เป็นประการหนึ่งของปัญหา ที่เป็นอยู่และมีขึ้น โดยธรรมชาติของมนุษย์ครับ  ด้านหนึ่ง เราเรียกร้องต่อการเปิดเผยระหว่างกันทั้งหมด เพื่อลดทอนระยะห่าง ของความไม่เข้าใจระหว่างกัน ทว่า! อีกด้านหนึ่ง เราก็เลือกที่จะเก็บบางสิ่งบางอย่าง โดยไม่ยินดีที่จะเปิดเผยมัน แน่นอนว่า ตราบที่เป็น “ความลับ” มันก็ย่อมไม่มีผลกระทบใดๆ ที่อาจตามมาได้ แต่ความจริงก็คือ “ความลับไม่มีในโลก”