คุณธรรมเพื่อความสวัสดีของชีวิต

“คุณธรรม” คือ ความดีงามในจิตใจที่ทำให้บุคคลประพฤติดี ก่อให้เกิดประโยชน์ต่อตนเอง และผู้อื่น จึงเป็นปัจจัยสำคัญที่ช่วยจรรโลงให้สังคมน่าอยู่ ขณะเดียวกัน ยังถูกยกให้เป็นคุณลักษณะจำเป็นสำหรับบุคลากรพึงประสงค์ขององค์กรต่าง ๆ ด้วย

ทั้งในเรื่องของ “ความซื่อสัตย์” ความประพฤติที่จริงใจ ไม่คิดคดหลอกลวง ย่อมได้รับความไว้วางใจ เป็นที่น่าเคารพของผู้อื่น

“วาจาสัตย์” ปากกับใจตรงกัน รักษาคำพูด ไม่พูดปด กลับกลอก ตลบตะแลง หรือ บิดเบือน ย่อมเป็นที่น่าเชื่อถือ

“เปิดใจกว้าง” เรียนรู้ความคิดเห็น หรือ ข้อเสนอแนะของผู้อื่น มีเหตุผล รู้จักยืดหยุ่น พร้อมที่จะปรับตัวศึกษาความรู้ประสบการณ์ต่าง ๆ ย่อมผูกใจมิตร สร้างสัมพันธภาพ

“ความเพียรพยายาม” ในสิ่งที่ถูกต้องอย่างเสมอต้นเสมอปลายตามสมควรแก่กำลัง ไม่ท้อถอย กล้าเผชิญอุปสรรค ย่อมเป็นที่น่านับถือ

“สัมมาคารวะ” สุภาพ อ่อนน้อมถ่อมตน ให้เกียรติผู้อื่นอย่างเหมาะสมทั้งต่อหน้า และลับหลัง ย่อมเป็นที่ชนะใจ น่ารักใคร่ เอ็นดู

“มีน้ำใจ” แบ่งปัน ช่วยเหลือ เอื้ออาทร เมตตากรุณาต่อเพื่อนมนุษย์ด้วยใจบริสุทธิ์ ย่อมเป็นที่รัก

เพียบพร้อมด้วย “ใจ วาจา ความประพฤติดี” เป็นคุณธรรมประจำตน ย่อมนำสุขสวัสดีมาสู่ชีวิต.