ขอโปรดเข้าใจฉัน มีความอดทนต่อฉันเพิ่มขึ้นอีกซักนิด
ขอให้คิดถึงตอนเธอเด็กๆที่ฉันสอนเธอหัดทำทุกอย่าง
* * * * * * *
ถ้าฉันเริ่มพร่ำบ่นแต่เรื่องเดิมๆ ที่เธอรู้สึกเบื่อ...
ขอให้อดทนสักนิด อย่าเพิ่งขัดฉัน
ตอนเธอยังเล็กๆ ฉันยังเคยเล่านิทานซ้ำ ๆ จนเธอหลับ
* * * * * * *
ถ้าฉันต้องการให้เธอช่วยอาบน้ำให้
อย่าตำหนิฉันเลย ยังจำตอนที่เธอยังเล็ก ๆ ได้ไหม
ฉันยังทั้งกอดทั้งปลอบ เพื่อให้เธอยอมอาบน้ำ
* * * * * * *
ถ้าฉันงงกับวิทยาการใหม่ๆโปรดอย่าหัวเราะเยะฉัน
จำตอนที่ฉันเฝ้าอดทน ตอบคำถาม
"ทำไม ทำไม" ทุกครั้งที่เธอถามฉันได้ไหม
* * * * * * *
ถ้าฉันเหนื่อยล้าจนเดินต่อไม่ไหว
ขอจงยื่นมือที่แข็งแรงของเธอออกมาช่วยพยุงฉัน
เหมือนตอนที่ฉันพยุงเธอให้หัดเดิน ตอนที่เธอยังเล็กๆ
* * * * * * *
หากฉันเผอิญลืมหัวข้อที่กำลังสนทนากันอยู่
โปรดให้เวลาฉันคิดสักนิด ที่จริงสำหรับฉัน กำลังพูดเรื่องอะไรไม่สำคัญ
ขอเพียงมีเธออยู่ฟังฉัน ฉันก็พอใจแล้ว
* * * * * * *
ตอนนี้ถ้าเธอเห็นฉันแก่ตัวลง
ไม่ต้องเสียใจ ขอให้เข้าใจฉันสนับสนุนฉันให้เหมือนกับที่ฉันสนับสนุนเธอ
ตอนเธอเพิ่งเรียนรู้อะไรใหม่ๆ ตอนนั้น ฉันพาเธอเข้าสู่เส้นทางชีวิต
โปรดให้ความรักและความอดทนต่อฉัน
ฉันจะยิ้มด้วยความขอบใจ สายตาอันฝ้าฟางของฉัน
มีแต่ความรักอันหาที่สุดมิได้ ให้เธอ
ที่มา ธรรมทาน
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
