ตอนที่2
"เป็นไงบ้างมิจัง พวกเราเป็นห่วงเธอนะ"
"อืม อย่าคิดมากนะ" คาโอรุกับอายูมิฉันขอบใจพวกเทอจริงๆนะ
"ดูเธอสองคนทำหน้าสิ ยิ่งกว่าฉันที่เป็นคนอกหักซะอีกนะ"
"ยัยบ้า ก็เราเป็นเพื่อนกันนี่"
"ช่าย เราเห็นเธอดีขึ้นแบบนี้ก็หายห่วงและ"
"เข้มแข็งนะเพื่อน"
"อืม"
"มิจัง ระวัง"
........
"เป็นไรมั้ยมิจัง เจ็บรึเปล่า" เอ๋ พี่ชินยะนี่โอ้ยว่าแต่เจ็บหัวจัง
"ทำหน้างง เมื่อกี้มิจังโดนลูกบอลหมดสติไป"
"อ๋อคะ" นึกออกแล้วตอนเดินผ่านสนามฟุตบอลเมื่อกี้นี่นา
"มองหาใคร เพื่อนๆ เข้าห้องเรียนกันไปแล้ว"
"เอ่อ แล้วพีหละคะไม่.."
"พี่เป็นห่วงเรานะสิ กลัวว่าตื่นขึ้นมาจะไม่เห็นใคร"
"นู๋ไม่เป็นไรแล้วคะ"
"อืม ถ้างั้นตอนเลิกเรียนพี่จะมารับนะ"
"คะ" ทำไมโง่อย่างนี้มิจังทำไมยอมให้พี่เค้ามารับ เลิกหวังได้แล้ว
อยู่ใกล้พี่ทีไรฉันหายใจไม่ออกทุกที "พี่คะนู๋รักพี่คะ" มิจังพูดออกมาเบาๆ
++++++++
"ยัยมิจังจะเป็นไรมากมั้ย"
"ไม่รู้สิแต่หมดสติไปเลย"
"เดี๋ยวๆ หลบก่อน"
"มีอะไร"
"นั่นไง ชู้ว!!!! "
"อ้าวนั่นมิจังกับพี่ชินยะ กลับด้วยกันหรอ"
"ก็คงทำหน้าที่พี่ชายที่แสนดีหละมั้ง ไหนๆ ก็ไหนๆแล้วยังเป็นน้องแฟนตัวเองอีก"
"ว่าแต่เพื่อนเราจะไม่เป็นไรนะ" เฮ้อ...ถอนหายใจทั้งคู่
++++++++++
ตอนนี้ฉันกำลังมีความสุขอยู่รึเปล่านะ ที่ได้เดินกลับบ้านกับพี่ชินยะแบบนี้
"เป็นอะไรเอาแต่จ้องหน้าพี่ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว"
"ป่าวคะ นู๋กำลังจะถามพี่ว่าอาทิตย์หน้าพี่จะมาโรงเรียนอีกมั้ยคะ"
"จิงสินะ หลายคนก็เริ่มหยุดกันแล้ว นึกแล้วก็ใจหายนะ"
"เอ๋ ทำไมหละคะ"
ทำไมพี่เงียบไปเลยหละ พี่ชินยะเป็นอะไรไปนะ
"เอ่อ พี่คะ นู๋อยากกินไอติม"
"ได้สิ ตามใจคนป่วยหน่อยแล้วกัน"
"นู๋ไมได้ป่วยนะคะ แค่ต้องการความเห็นใจจากพี่ชาย นะนะนะ นะคะ พี่ชาย"
ชินยะยิ้มหวานให้มิจัง
ใจก็ได้แต่คิดถึงความสดใสของมิจังในสายตามิจังเราคงเป็นได้แค่พี่ชายสินะ
+++++++++++
"แม่คะ นู๋กลับมาแล้ว" อ้าว แม่ยังไม่กลับมา พ่อไปดูงานอีกสองอาทิตย์กว่าจะกลับ
"เธอหายไปไหน ฉันรอเธอตั้งนาน" เสียงพี่ซาเอะนี่นา
"มันยังไงกันแน่ นี่เราคบกันอยู่รึเปล่า" ท่าทางคงคุยกับพี่ชินยะหละสิ
ทำไมถึงทะเลาะกันนะ
"อะไรนะ ชินยะเพื่อนฉันเห็นเธออยู่กับผู้หญิงในร้านไอศครีม"
มิจังเริ่มกลัวเพราะแต่ไหนแต่ไรมาเธอก็รู้อยู่แล้วว่าซาเอะไม่ชอบเธอ
"เธอบอกฉันสิชินยะว่าเธออยู่กับใคร"
"เธอผิดนัดฉันแล้วไปนั่งกินไอศครีมกับคนอื่นนี่นะ ฮือๆๆ ทำไมเธอทำกับฉันแบบนี้"
ทำไมพี่ซาเอะร้องไห้มากขนาดนี้ พี่คะนู๋ขอโทดนะคะ
เห้อ..แต่ก็โชคดีที่เพื่อนพี่ซาเอะน่าจะไม่รู้ว่าเป็นไรนะ
"ชินยะ ชินยะ บอกสิว่าเธอรักฉัน.. บอกสิฉันจะไม่โกรธ
จะไม่ถามแล้วว่าเธอไปกับใคร"
ตุ๊บ!! ((แย่แล้วกระเป๋าหล่น))
"นั่นใครแม่หรอคะ.."
"นู๋เองคะ"
ซาเอะปาดน้ำตา "นี่แกแอบฟังฉันคุยโทรศัพท์หรอ"
"ป่าวคะพี่ นู๋กำลังจะเดินไปพอดีคะ"
"เออนี่ แม่โทรมานะบอกว่าจะกลับดึกให้อุ่นของในตู้เย็นกินเอง
เอ๊ะแล้วหน้าไปโดนอะไรมา"
"เอ่อ.. คือนู๋ไม่ทันระวังคะ เลยโดนลูกฟุตบอลอัดใส่ขอบุคณนะคะพี่"
ซาเอะไม่ได้สนใจคำพูดของโคโคมิเท่าไหร่
"ชินยะ ขอโทดนะฉันแค่รู้สึกน้อยใจเทอเท่านั้นแหละ... อ๋อ จ๊ะ
งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ"
++++++++++++
มันคืออะไรนะ พี่ชินยะผิดนัดพี่ซาเอะงั้นหรอ
พี่ชินยะจะพูดความจริงกับพี่ซาเอะมั้ยนะ พี่ซาเอะจะโกรธเรามั้ยนะ โอ้ยยยยยย
แค่คิดก็ปวดหัวแล้ว
"พระเจ้าคะ นู๋ยังรักพี่ชายได้มั้ยคะ นู๋ขอแค่รักในใจแบบนี้ได้มั้ยคะ
อาเมน...."
ยังมีต่อ
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
