ความคิดของผู้หญิงกับผู้ชาย

ผู้หญิง...

ตอนนี้เขาอยู่ไหนนะ ?

วันนี้ฝนตกหนักมากเลย...เขาจะกลับถึงบ้านหรือยัง ?

เขาป่วยอยู่...เฮ้อ...จะมีใครหายาให้เขากินหรือเปล่าน้า

คืนนี้มีฟุตบอลนัดสำคัญ ต้องนอนดึกอีกแน่เลย

แล้วพรุ่งนี้เขาจะตื่นไปทำงานไหวมั้ยเนี่ย ?

 

ผู้ชาย...

ผมก็อยู่ของผมเหมือนเดิมแหละ

ทำไมคุณต้องโทร.ถามอยู่เรื่อยเลยว่าผมอยู่ไหน ?

ฝนตกหนักแบบนี้ ผมจะแวะไปกินเบียร์กับเพื่อนหน่อย

ทำไมต้องให้ผมรีบกลับบ้านด้วยนะ ?

ผมดีใจนะที่คุณเช็กเรื่องกินยา

นั่นทำให้ผมรู้ว่าคุณเป็นห่วงผม

แต่ว่าผมไม่ได้เป็นอะไรมากนี่นา...เดี๋ยวก็หาย

ผมรู้ว่าพรุ่งนี้ต้องทำงาน

แต่คุณก็รู้ว่ายังไง ๆ ผมก็ไม่พลาดดูบอลคืนนี้แน่ ๆ

ทำไมคุณต้องโทร.มาย้ำอยู่นั่นแหละว่าพรุ่งนี้ผมต้องตื่นแต่เช้า

ผมว่าเราเริ่มทะเลาะกันด้วยเรื่องไม่เป็นเรื่องแล้วนะ

ผู้หญิง...

เราเป็นแฟนกันนะ

ทำไมฉันจะเป็นห่วงเขาไม่ได้

ฉันแค่อยากรู้ว่าเขาอยู่ไหน

ทำอะไร ทานข้าวหรือยัง

เมื่อไหร่จะกลับบ้าน

เพราะฉันรู้ว่าเขาสบายดี

ฉันก็จะรู้สึกสบายใจไปด้วย

 

ผู้ชาย....

ผมรู้ว่าเราเป็นแฟนกัน ไม่ใช่ว่าผมไม่อยากให้คุณเป็นห่วงนะ

แต่รู้ไหม...ทุกครั้งที่ผมสัมผัสได้ถึงความเป็นห่วงของคุณ

มันทำให้ผมเริ่มกลัวว่าผมจะทำให้คุณลำบากมากไปหรือเปล่า

ผมอยากให้คุณสบายใจที่คบกับผม

ไม่ใช่คอยกังวลทุกเรื่องเกี่ยวกับผม

ผมอยากให้คุณห่วงตัวเองด้วยดูแลตัวเองด้วย

ถึงผมจะดูแลคุณได้ไม่ดี แต่ผมก็รักคุณนะ

 

ผู้หญิง...

ฉันเริ่มไม่แน่ใจแล้วล่ะว่าฉันทำอะไรผิดไปหรือเปล่า ?

ทุกอย่างที่ฉันทำลงไป มันผิดมากใช่ไหม

เขาดูอึดอัดกับความเป็นห่วงของฉันเหลือเกิน

เพราะเขาไม่รักฉันแล้วใช่ไหม

เขามีคนอื่นแล้วใช่ไหม

ร้องไห้...

ผู้ชาย...

ทำไมผู้หญิงชอบคิดเองเออเองอยู่เรื่อยเลยนะ

ดูสิ...ร้องไห้ซะแล้ว ผมควรทำยังไงดี ?

เครียด...

ผู้หญิงกับผู้ชายหันหน้าเข้าหากัน

เราควรปรับความเข้าใจกันได้แล้วนะ

ฉันก็แค่"เป็นห่วง"คุณ

ผม"ขอโทษ"นะที่ทำให้เป็นห่วงผมมาก ๆ

ก็เพราะว่าผมเป็นห่วงคุณ

ผมไม่อยากใหคุณเหนื่อย

ผมรักคุณนะ ยกโทษให้ผมนะครับ

 

ผู้หญิง...

ที่แท้ก็เพราะคุณก็เป็นห่วงฉันนี่เอง

ความจริงเป็นอย่างนี้นี่เอง

 

ผู้ชายนี่ก็แปลกผู้หญิงเป็นห่วงมากก็ไม่ได้

พอผู้หญิงไม่เป็นห่วงก็หาว่าไม่แคร์

ผู้ชายเอาใจยากจัง