ให้และรับพลังแห่งสติ

ยามที่เธอโกรธ รู้สึกสิ้นหวัง

ขอให้หายใจและเดินอย่างมีสติเพื่อบ่มเพาะพลังแห่งสติ พลังนี้จะช่วยให้เธอรับรู้และโอบอุ้มดูแลความรู้สึกเจ็บปวดไว้ได้ และถ้าสติของเธอไม่กล้าแข็งพอ ก็จงขอให้พี่น้องที่ร่วมปฏิบัติธรรมมานั่งใกล้ๆ หายใจกับเธอ เดินกับเธอ เพื่อที่พลังแห่งสติของเขาจะได้ช่วยหนุนเนื่องเธอ

การฝึกสติไม่ได้หมายความว่า เธอต้องทำทุกสิ่งทุกอย่างด้วยตนเอง
 
เธอสามารถปฏิบัติโดยอาศัยความเกื้อกูลจากกัลยาณมิตร พวกเขาสามารถบ่มเพาะพลังแห่งสติพอที่จะช่วยทำให้เธอ ดูแลอารมณ์อันรุนแรงของตัวเองได้ เรายังสามารถน้อมนำสติตนเองไปเกื้อกูลผู้อื่น ในยามที่พวกเขาประสบกับความเดือดร้อน เวลาที่ลูกของเราจมดิ่งอยู่ในห้วงอารมณ์อันรุนแรง เราอาจกุมมือเขาไว้ แล้วพูดว่า "ลูกจ๋า หายใจนะจ๊ะ หายใจเข้า หายใจออกพร้อมกับแม่ พร้อมกับพ่อ" เรายังสามารถชักชวนให้ลูกร่วมเดินจงกรมกับเรา ด้วยการจูงมือเขาอย่างอ่อนโยน
ช่วยให้เขาสงบลงในแต่ละย่างก้าว เมื่อเธอแผ่พลังแห่งสติของตัวเองแก่ลูก เขาย่อมจะสงบลงอย่างเร็ว จนควบคุมอารมณ์ตนเองได้

--------------------------------------------------------------------------------
ติช นัท ฮันห์ เขียน, ธารา รินศานต์ แปล, "ความโกรธ : ปัญญาดับเปลวไฟแห่งโทสะ".
กรุงเทพฯ:โกมลคีมทอง. 2546.