แค่เทียนเล่มหนึ่ง...

ยามที่ไฟแห่งความรักของฉันลุกขึ้น...
เธอได้อยู่ใกล้ๆ ฉัน..และเฝ้ามองอย่างพึงพอใจ..
แสงสว่างจากเทียนเล่มนี้ช่างดูสวยงาม..
และฉันก็มีความสุขทุกครั้ง... ที่ฉันได้เห็นเธอมีรอยยิ้ม..

เมื่อเธอเดินไปลับสายตา...
ความสว่างมันทำให้ฉันมองไม่เห็นเธอ..
มันทำให้ฉันกลัว.. แต่ก็ทำได้แค่เพียงรอ..รอ และ รอ..
ขณะที่ทั้งลม ท้ง ฝนมากมาย..
เฝ้าแต่คอยพัดให้มันดับลง..

แล้วเธอจะสนใจเทียนเล่มเล็กๆ นี้อีกไหม..
เทียนที่เปลวไฟแห่งความรัก.. อ่อนแรงลงทุกทีๆ..
ไม่ช้ามันก็คงจะดับลง.. ณ ตรงนี้.
คงเหลือเพียงน้ำตาเทียน.. ที่ไร้ค่าใดๆ..

ถ้าเธอยังใส่ใจเทียนเล่มนี้..
ช่วยต่อเชื้อไฟแห่งความรักให้ฉันทีได้ไหม..
เพราะหากไฟแห่งความรักนี้มอดไป..
ต่อให้เธอรวบรวมน้ำตาเทียนของฉัน ..แล้วหลอมฉันขึ้นมาใหม่..
ก็คงยากที่จะให้สวยสดงดงามเหมือนเดิม...