กำลังใจ...

ภายในห้องสี่เหลี่ยมที่มืดสนิท........มีเพียงแสงของพระจันทร์

ในคืนเดือนหงายที่สาดส่องเข้ามาภายในตัวห้อง........

มีร่างของใครคนหนึ่งที่ซุกตัว.........ใต้ผ้าห่ม

เสียงสะอื้นที่ไม่มีใครได้ยิน นอกจากตัวเธอเอง........

ปัญหาชีวิตต่างๆเกิดขึ้นมาโดยที่เธอไม่ได้เป็นคนสร้าง.....

แต่เธอกลับต้องมาแบกรับทุกอย่าง..........เธอท้อแท้

และเหนื่อยล้าเต็มที.........เธออยากจะหายตัวไปจากโลกใบนี้ด้วยซ้ำ

เธอยังเด็กมากที่จะรับภาระทุกอย่าง........หากแต่เธอรู้ดีว่า.......

ยังมีสิ่งหนึ่งที่ทำให้เธอมีกำลังใจที่จะสู้ต่อไป...............................

เธอลุกไปเปิดลิ้นชัก และหยิบเอาตุ๊กตาตัวหนึ่งออกมา.......เธอกอดมันไว้แน่น

และเอ่ยเบาๆด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ............"ฉันคิดถึงคุณจัง"............

คำพูดที่เค้าบอกเธอก่อนจะต้องจากกันผุดขึ้นมาในความคิด..........

เค้าบอกเธอว่า..."ผมอาจไม่สามารถอยู่กับคุณได้ตลอดเวลา แต่ในความรู้สึกจำไว้นะ ผมอยู่เคียงข้างคุณเสมอ"

เวลาคุณมีความสุขไม่จำเป็นต้องบอกผม ให้ผมรู้เป็นคนสุดท้ายก็ได้

แต่ถ้าคุณมีปัญหา ให้นึกถึงผมเป็นคนแรก อย่าให้ผมต้องรู้เป็นคนสุดท้ายนะ

เธอยิ้มทั้งน้ำตา.......แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา.......แล้วกดหมายเลขที่เธอคุ้นเคยดี

ทันทีที่ปลายสายกดรับ.....เธอพูดด้วยน้ำเสียงปิติยินดี และกล่าวอย่างมั่นใจ

"ฉันดีใจนะคะที่ได้รักคุณ".................................................................

ปลายสายตอบกลับมาทันที......."ไม่ต้องกลัวนะ ผมอยู่ตรงนี้แล้ว"


กำลังใจอาจไม่ได้หมายความแค่ คำปลอบโยน...แต่รวมถึงความรู้สึกที่มีใครสักคนให้นึกถึง
และทำให้เรายิ้มทั้งน้ำตา..................

 pun-pun ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ

เครดิต  ก้อนหิน