ในมุมหนึ่งของความรัก .. .. ..

มีผู้หญิงคนหนึ่งประสบอุบัติเหตุ

ทำให้ต้องตาบอดทั้งสองข้าง

และเธอก็ทุกข์ทรมานกับการสูญเสียการมองเห็น

แต่สามีเธอก็พยายาม ปลอบใจ และให้กำลังใจเธอตลอด

พยายามสอนให้เธอใช้ประสาทสัมผัสให้มากขึ้น

ที่ทำงานของเธอกับสามีอยู่คนละทาง

แต่เขาก็ขับรถไปส่ง และไปรับอยู่เสมอ

จนวันหนึ่งสามีเธอรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก

เขาจึงพูดกับเธอว่าให้เธอลองพยายามขึ้นรถเมล์ไปทำงานเอง

โดยที่เขาไม่ต้องไปรับไปส่งได้ใหม

นาทีนั้น ..


เธอรู้สึกเหมือนโดดเดี่ยว และน้อยใจสามีเธอ

แต่เธอก็พยายามทำตามที่เขาขอ

เธอพยายามขึ้นรถเมล์เอง พยายามไปทำงานด้วยตัวเอง


จนในที่สุดเธอก็สามารถทำได้

วันหนึ่งก่อนที่เธอจะลงรถไปทำงานตามปกติ

คนขับรถเมล์ก็เข้ามาจับแขนเธอและพูดกับเธอว่า


ผมช่างอิจฉาคุณผู้หญิงจริงๆครับ

เธอก็เลยถามว่า อิจฉาเธอเรื่องอะไร

คนขับรถเมล์ก็เลยบอกว่า


สามเดือนที่ผ่านมา

ผมจะเห็นสุภาพบุรุษคนหนึ่งเขาจะขึ้นรถเมล์ตอนเช้า

มานั่งตรงเบาะหลังคุณ เฝ้ามองดูคุณด้วยความห่วงใย

และตามคุณลงรถไป

และเฝ้าดูคุณเดินเข้าไปที่ทำงานอย่างห่วงใย

และตอนเย็นทุกๆเย็นเขาก็จะมาเฝ้ารอดูคุณขึ้นรถ

และคอยดูคุณจนคุณลงรถ


พอเธอได้ยินดังนั้น เธอก็นำตาไหลด้วยความตื้นตัน

เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมาเขาไม่เคยทิ้งเธอไปไหน


เขายังอยู่ดูแลเธออย่างใกล้ชิด

เขาเหนื่อยยิ่งกว่าตอนที่เขาต้องคอยมารับมาส่งเธอซะอีก


หวังว่าทุกคนที่อ่านเรื่องนี้แล้ว

ช่วยกลับไปมองความรักของเราอีกทีว่า

ทุกวันนี้เรารักเขาหรือเธอแบบไหน

จงมองความรักด้วยความอ่อนโยน



P.s ขอขอบคุณบทความจาก ความรักดอทคอม

       โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน