อารมณ์และการตัดสินใจ

ในตอนนี้... ฉันได้แต่หลงใหลในความรัก

ในเมื่อมีความรักเข้ามาหา...

ใครบ้างที่จะไม่ไขว่คว้าหาความรัก

ใครบ้างที่จะปล่อยให้มันพ้นผ่านไป

และนี่ก็เป็นอีกครั้งที่ฉันลุ่มหลงในความรัก...



เขาเข้ามาเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไปของฉัน

เขาทำให้ฉันยิ้ม... หัวเราะ... และมีความสุขสุดๆ กับการกระทำของเขา

บ่อยครั้งเหมือนกันที่ฉันมักจะเป็นแบบนี้

คงเป็นเพราะว่า... อารมณ์ของฉันอ่อนไหวเกินไป



เมื่อไรนะ ที่ฉันจะเข้มแข็ง ใจแข็งกับเรื่องของความรัก

... คงไม่มีทางหรอกมั้ง

ในเมื่อฉันคิดจะรักใครสักคน... ฉันก็จะรักอย่างหมดใจ

ไม่คิดที่จะมีใครคนอื่นเพิ่มเติม

แต่ก็นั่นแหละ... ที่ทำให้ฉันเสียใจอยู่ตอนนี้

คิดว่าเขาเป็นคนดี แต่สุดท้าย... เขาก็มีใครหลายคน



ตอนนี้ฉันได้แต่หน้ามืดตามัว... รักเขา... คนที่ใครหลายคนต้องการ

ในตอนนี้... ฉันก็ยังไม่แน่ใจในตัวเองเหมือนกัน

ว่าเขาจะรักฉันจริงหรือเปล่า... หรือแค่สนุกไปวันๆ

แต่กับการกระทำของเขา... ทำให้ฉันเชื่อ... เชื่อว่าเขาก็รักฉันเช่นกัน

แต่หากวันใดที่เขาหายไป... ฉันคงเศร้าใจ
 
..........

เมื่อไรกันนะที่เราจะใช้เหตุผลมากกว่าอารมณ์ในการตัดสินใจ



 
P.s ขอขอบคุณบทความจาก คุณ Yai