ทำสมาธิอย่างง่าย

ทำสมาธิ เพื่อให้จิตสงบ มีพลัง มีประโยชน์ ทำให้ใจสบาย คลายทุกข์ หนักแน่น มั่นคง อารมณ์แจ่มใส ความจำดี ทำงานมีประสิทธิภาพ สุขภาพดี นอนหลับสบาย ที่สำคัญ ได้บุญมาก

วิธีนั่ง ให้นั่งขัดสมาธิ คือขาขวาทับขาซ้าย นั่งตัวตรง หลับตา เอาสติ มาจับอยู่ที่สะดือ ที่ท้อง พองยุบ เวลาหายใจเข้าท้องพอง กำหนดว่า พองหนอ ใจนึกกับท้องที่พอง ต้องให้ทันกัน อย่าให้ก่อน หรือหลังกัน หายใจออก ท้องยุบ กำหนดว่า ยุบหนอ ใจนึกกับท้องที่ยุบ ต้องทันกันอย่าให้ ก่อนหรือหลังกัน ข้อสำคัญ ให้สติจับอยู่ที่พอง ยุบเท่านั้น อย่าดูลมที่จมูก อย่าตะเบ็ง ท้องให้มีความรู้สึก ตามความเป็นจริงว่า ท้องพองไปข้างหน้า ท้องยุบมาทางหลัง อย่าให้เห็นเป็นไปว่า ท้องพอง ขึ้นข้างบน ท้องยุบลงข้างล่าง ให้กำหนด เช่นนี้ตลอดไป จนกว่าจะ ถึงเวลาที่กำหนด


เมื่อมีเวทนา เวทนาเป็นเรื่องสำคัญ ที่สุดจะต้องบังเกิด ขึ้นกับผู้ปฏิบัติแน่นอน จะต้องมีความอดทน เพื่อเป็นการสร้าง ขันติบารมี ไปด้วย ถ้าผู้ปฏิบัติ ขาดความอดทน เสียแล้วการปฏิบัติ วิปัสสนากรรมฐาน นั้นก็ล้มเหลว

ในขณะที่นั่ง หรือเดินจงกรมอยู่นั้น ถ้ามีเวทนา ความเจ็บ ปวด เมื่อย คันๆ เกิดขึ้นให้หยุดเดิน หรือหยุดกำหนดยองยุบ ให้เอาสติไปตั้งไว้ ที่เวทนาเถิด และกำหนดไปตาม เป็นจริงว่าปวดหนอ ๆ ๆ เจ็บหนอ ๆ ๆ เมื่อยหนอ ๆ ๆ คันหนอ ๆ ๆ ๆ เป็นต้น ให้กำหนดไปเรื่อยๆ จนกว่าเวทนาจะหายไป เมื่อเวทนาหายไปแล้ว ก็ให้กำหนดนั่งหรือเดินต่อไป

จิต เวลานั่ง อยู่หรือเดินอยู่ ถ้าจิตคิดถึงบ้าน คิดถึงทรัพย์สิน หรือคิดฟุ้งซ่านต่าง ๆ นานา ก็ให้เอาสติปักลงที่ลิ้นปี่ พร้อมกับกำหนดว่า คิดหนอ ๆ ๆ ไปเรื่อย ๆ จนกว่าจิตจะหยุดคิด แม้ดีใจ เสียใจ หรือโกรธ ก็กำหนดเช่นเดียวกันว่า ดีใจหนอ ๆ ๆ เสียใจหนอ ๆ ๆ โกรธหนอ ๆ ๆ ๆ เป็นต้น

เวลานอน เวลานอนค่อยๆ เอนตัวนอน พร้อมกับกำหนด ตามไปว่า นอนหนอ ๆ ๆ ๆ จนกว่าจะนอน เรียบร้อย ขณะนั้นให้ เอาสติจับอยู่ กับอาการเคลื่อนไหว ของร่างกาย เมื่อนอนเรียบร้อย แล้วให้เอาสติมาจับ ที่ท้อง แล้วกำหนดว่า พองหนอ ยุบหนอ ต่อไปเรื่อยๆ ให้คอยสังเกต ให้ดีว่า จะหลับไป ตอนพอง หรือตอนยุบ

อิริยาบถต่างๆ การเดินไปในที่ต่างๆ การเข้าห้องน้ำ การรับประทานอาหาร และการกระทำ กิจการงานทั้งปวง ผู้ปฏิบัติต้อง มีสติกำหนดอยู่ ทุกขณะ ในอาการเหล่านี้ ตามความเป็นจริง คือ มีสติ สัมปชัญญะ เป็นปัจจุบัน อยู่ตลอดเวลา...