ความรักที่จบลง .. .. ..

กับความรักที่จบลง.. ด้วยความรู้สึกที่ว่างเปล่าของตัวฉันเอง ...

แม้ว่าวันนี้.. ข้างกายจะว่างเปล่า.. ไร้เงาของคนเคยใกล้ชิด

แต่.. ชีวิตฉันจำเป็นต้องดำเนินต่อไป.. บนถนนเพียงลำพัง

ถึงแม้จะดึง.. จะรั้ง .. ก็ไม่มีความหมาย..กลายเป็นคนไร้ศักดิ์ศรี

ในสายตาของคนเคยคุ้น

ใครลิขิตให้เป็นอย่างนี้.. มันเป็นคำถามที่ต้องการคำตอบของคนหลายคน

เรื่องราวบางอย่าง... มันก็เป็นเรื่องที่ยากจะอธิบายให้คนอื่นฟัง

บางครั้ง.. การได้พูดคุยกับตัวเองมันก็ดีเสียกว่าการพูดคุยกับคนอื่น..

แน่นอนที่สุด.. ตัวเราย่อมรู้จักตัวเราดีที่สุด..

แต่.. เรื่องราวบางอย่าง.. ก็ไม่สมควรรื้อฟื้น..

ควรปล่อยให้มันเลือนหายไปกับกาลเวลา จะดีที่สุด

เวลา.. สร้างทุกสิ่ง..

เวลา.. สร้างทุกอย่าง..

แล้ว.. ทุกสิ่ง.. ทุกอย่าง..

ต่างก็แตกดับ... ต่างก็มลายล้าง..

เพราะความต่าง.. ของเวลา..

สิ่งที่จะช่วยรักษาทุกสิ่งทุกอย่างให้ดีขึ้นได้ คือ.. เวลา..

อาจจะเจ็บปวด.. หรือโศกเศร้า.. แต่มันก็จะดีขึ้นเอง

กำลังใจหาได้ไม่ยาก.. ถ้าลองค้นดูดีดี..

มันก็อยู่ในจิตใจส่วนลึก ๆ ของเราเอง..

แม้วันนี้จะไร้คนเข้าใจ.. เหมือนเก่า..

แต่.. มันคงจะดีขึ้น..สักวัน

ทำไมถึงไม่ใช่เขา.. ที่เข้าใจฉัน..

แต่.. มันก็ต้องมีวันที่ ฟ้าเปลี่ยนสี..

มันต้องมี สักวัน..







P.s ขอขอบคุณบทความจาก ความรักดอทคอม

โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ( ใครเคยอ่านมาแล้วขอโทษด้วยละกัน )