เสียใจกับความรักที่มันไม่มีทางกลับมาเหมือนเดิมน่ะได้ ....
แต่อย่าเสียใจนานนัก...
เราเสียใจ...ร้องไห้....ทำร้ายตัวเอง จะมากน้อยเท่าไร
"เขาคนนั้นไม่มารับรู้อะไรด้วยหรอก"
ขณะที่คุณร้องไห้...เสียใจ คิดถึงแต่เขา นึกถึงแต่เขา...
คุณทำร้ายตัวเอง...
จะมากน้อยเท่าไร
เขาคนนั้น กำลังนึกถึงคนอื่น
มีความสุขอยู่กับรักใหม่ของเขา โดยที่เขาไม่ได้นึกถึง
ไม่ได้คิดถึงคุณแม้แต่น้อยนิดเลย...
ในเมื่อรู้อย่างนี้แล้ว...คิดอะไรได้รึยัง?
คิดซะ...
เขาคนที่ทำเราร้องไห้ได้น่ะ
ไม่ได้มีค่าอะไรเลย กับชีวิตที่มีค่าของเรา
อยู่มาได้อายุเท่านี้
ก่อนหน้านี้ไม่มีเขาเราก็ไม่ตาย
ประสาอะไรกับตอนนี้
ณ วินาทีนี้ เราจะไม่มีเขาแล้ว จะเป็นอะไรไป...
ชีวิตมีค่า เวลาที่มีอยู่ใช้ให้คุ้ม
กับคนที่เขาหวังดี รักเรา เถอะนะ...
รักตัวเองให้มากขึ้น...มองโลกให้กว้างกว่านี้
แล้วคุณจะเห็นอะไรดี ๆ มากมาย
คนรอบ ๆ ข้างคุณ เพื่อน ๆ คุณ ก็ช่วยให้คุณหัวเราะได้
แค่ช่วงหนึ่งเท่านั้น....
มีแต่ตัวคุณเองเท่านั้นแหล่ะ...
ที่จะช่วยให้ตัวคุณเองยิ้มและหัวเราะได้...
หาอะไรทำเพื่อที่จะได้ไม่คิดฟุ้งซ่าน
กับเรื่องเลวร้ายอย่างนั้นซะ....
ถึงแม้มันจะเหมือนการหลอกตัวเอง
หลอกคนอื่นว่าคุณทำใจได้
แต่ว่า มันก็ดีซะกว่า
คุณไม่รักตัวเอง....
P.s ขอขอบคุณบทความจาก ความรักดอทคอม
โปรดใช้วิจารณญานในการอ่าน ( ใครเคยอ่านมาแล้วขอโทษด้วยละกัน )
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
