อินเดีย - Sex of the world

ประเทศต้นกำเนิดตำนานอีโรติกเมื่อเกือบ 2,000 ปี ที่มีเสรีภาพในเรื่องความรัก แต่เมื่อพูดถึงชีวิตคู่ในสังคมชาวอินเดีย กลับกลายเป็นกรอบประเพณีที่เต็มไปด้วยวัตถุประสงค์-มากกว่าความรัก ใครมีลูกสาวไม่ต่างอะไรกับทายาทต่างชนชั้น ทว่าในสังคมเมืองอะไรหลายอย่างดูง่ายและไร้กฎเกณฑ์กว่านั้น

++ การเรียนรู้เรื่องเพศ : นักศึกษาชายร้อยละ 54 และนักศึกษาหญิงร้อยละ 42 เปิดเผยในแบบสำรวจว่าพวกเขามีความรู้ในเรื่องเพศสัมพันธ์ยังไม่เพียงพอ ในโรงเรียนมีหลักสูตรเพศศึกษาเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น ส่วนพ่อแม่ก็มักนิ่งเฉยกับคำถามเรื่องเพศ เด็กและวัยรุ่นจึงเรียนรู้เรื่องเพศจากหนังสือ ภาพยนตร์ และเพื่อนๆ เสียส่วนใหญ่

++ แหล่งนัดพบคู่นอน : ตราบถึงปัจจุบันยังมีการจัดการเรื่องคู่ครองให้กับหนุ่ม-สาว บ่อยครั้งบรรดาพ่อแม่มักประกาศหาคู่ให้กับลูกของตนทางหน้าหนังสือพิมพ์ ตามเมืองใหญ่ในปัจจุบันเริ่มตามเทรนด์ "Speed Dating" ที่หนุ่ม-สาวนัดหมายเพื่อเรียนรู้จักกันในค่ำคืนหนึ่ง ก่อนตัดสินใจเลือกคบหาหรือหมั้นหมายในเวลาต่อมา

++ เซ็กซ์ครั้งแรก : ในวัยประมาณ 19 ปี ซึ่งค่อนข้างช้ากว่าประเทศอื่นๆ ในโลก

++ การแต่งงาน : ตามกฎหมาย ฝ่ายหญิงจะต้องอายุไม่ต่ำกว่า 18 ปี ส่วนฝ่ายชาย 21 ปี แต่จากการคาดเดาพบว่า ร้อยละ 2 ของคู่แต่งงานอายุต่ำกว่ากำหนด โดยเฉพาะในท้องถิ่นชนบท จากผลสำรวจขององค์การยูนิเซฟระบุว่า เด็กสาวร้อยละ 15 ต้องเข้าพิธีแต่งงานก่อนวัย 13 เนื่องจากพ่อแม่ของฝ่ายหญิงจะได้ผลประโยชน์มากกว่า นั่นคือ ยิ่งเด็กเท่าไหร่ ค่าสินสอด(ที่ฝ่ายหญิงต้องจ่าย)จะยิ่งถูกลงเท่านั้น แม้ว่าประเพณีดังกล่าวจะขัดต่อกฎหมายซึ่งมีผลบังคับใช้มาตั้งแต่ปี 1947 ก็ตาม ทว่าประเพณียังคงสืบทอดต่อไป พ่อแม่ของฝ่ายชายบางรายเรียกค่าสินสอดเป็นรถหรือบ้าน องค์กรสิทธิ-มนุษยชนเคยตั้งข้อสังเกตว่า ผู้หญิงหลายคนเสียค่าสินสอดและถูกฆาตกรรมในภายหลัง จากการคาดเดา ในแต่ละปีมีผู้หญิงเสียชีวิตเพราะสินสอดถึง 25,000 คน อย่างไรก็ตามพิธีแต่งงานของแต่ละคู่จะเป็นสิ่งบ่งบอกสถานะ จุดสุดยอดของพิธีกรรมคือการเดินวนรอบกองไฟ 7 รอบของคู่บ่าวสาว

++ ความซื่อสัตย์ของคู่สมรส : ชาวอินเดียส่วนใหญ่ยึดมั่นในความรัก และซื่อสัตย์ต่อคู่ครอง ในชีวิตพวกเขามีคู่ขาถัวเฉลี่ย 3.7 คนเท่านั้น (กระนั้น สถิติยังสูงกว่าฮ่องกงและเวียดนามเล็กน้อย)

++ โฮโมเซ็กฌวล : ตราบถึงทุกวันนี้ โฮโมเซ็กฌวลในสังคมอินเดียยังเป็น"เพศที่ ผิดธรรมชาติ" และผิดกฎหมาย ขณะเดียวกันในตำรากามสูตรกลับมีเพศศิลปะที่ว่าด้วยการร่วมเพศในแบบโฮโมเซ็กฌวล ปัจจุบันตามเมืองใหญ่เริ่มมีการเคลื่อนไหวของโฮโมฯให้พบเห็น หรือแม้กระทั่งในมุมไบปี 2003 ก็ยังมีเทศกาลภาพยนตร์หัวข้อโฮโมเซ็กฌวล

++ โสเภณี : การค้าประเวณีในอินเดียมีประเพณีสืบทอดมานานนับศตวรรษ โยกินิส(ซ่องในวัด)มีมานานกว่า 2,000 ปี พ่อแม่มักถวายลูกสาวให้กับวัด ครั้นเมื่อโตเป็นสาวก็มักถูกส่งตัวไปนอนกับผู้บริจาค วัดรายใหญ่เป็นการตอบแทน ต่อมาได้ชื่อว่าเป็นเด็กสาวที่แต่งงานกับเทพเจ้า และต้องหลับนอนกับพระหรือนักแสวงบุญทุกคนที่มีความต้องการทางเพศ ปัจจุบันมีการยกเลิกประเพณีปฏิบัตินั้นแล้ว ส่วนตามเมืองใหญ่ของอินเดียยังมีเขตโคมแดง และโสเภณีเร่ร่อน

++ การป้องกันการตั้งครรภ์และการติดโรคจากเพศสัมพันธ : ทุกวันนี้ยังมีการทำหมันอย่างแพร่หลาย แม้การป้องกันการตั้งครรภ์จะ ไม่เป็นที่ยอมรับอย่างเป็นทางการก็ตาม จากผลสำรวจพบว่า ในอินเดียมีผู้ติดเชื้อเอชไอวีสูงถึง 5 ล้านคน (น้อยกว่าแอฟริกาใต้) กระทั่งปี 2003 ทั่วโลกเริ่มกดดันรัฐบาลอินเดียให้เพิ่มความใส่ใจในการต่อต้านเอดส์ ปัจจุบันจึงปรากฏแคมเปญรณรงค์"แอนตี้-เอดส์"ให้เห็นทางรายการทีวี และมีการแจกจ่ายถุงยางอนามัยอย่างทั่วถึงมากขึ้น

++ การทำแท้ง : กฎหมายเปิดโอกาสให้มีการทำแท้งในอินเดียได้เฉพาะกรณีที่ผู้เป็นแม่เสี่ยงต่อชีวิตหรือเด็กมีโอกาสพิการ แต่เหตุผลที่ทำให้การทำแท้งผิดกฎหมายแพร่หลายเป็นเพราะครอบครัวส่วนใหญ่ต้องการลูกชายมากกว่าลูกสาว ในแต่ละปีทารกเพศหญิงจึงถูกแท้งตั้งแต่ในครรภ์หรือถูกสังหารหลังคลอดจำนวนไม่ต่ำกว่า 1 แสนคน รายงาน ของยูนิเซฟระบุว่า เอเชียใต้เป็นทวีปเดียวในโลกที่มีจำนวนประชากรชายสูงกว่าหญิง

++ อัตราการเกิด : ตามประเพณี อินเดียใช้ชีวิตเป็นครอบครัวใหญ่ แต่ทุกวันนี้จำนวนประชากรเริ่มลดลง ผลสืบเนื่องจากนโยบายการวาง แผนครอบครัวของรัฐบาล คู่สมรสชาวอินเดียทุกวันนี้มีผู้สืบสกุลถัวเฉลี่ยครอบครัวละ 3 คน และบ่อยครั้งคนเป็นแม่ยังวัยเยาว์อีกด้วย