ด้วยเหตุและผล...

สิ่งที่เราไม่ชอบ
บางครั้ง ... เราก็จำเป็นต้องรู้
อย่าปิดกั้นตัวเอง
ให้ห่างไกลจากสิ่งที่ไม่ชมชอบเลย
เพราะในโลกนี้
สิ่งที่ทำร้ายเราได้ง่ายที่สุด
ก็คือ สิ่งที่เราไม่ยอมรู้และไม่เคยเข้าใจ


ชีวิตเป็นของเธอ
ทางเดินชีวิตย่อมเป็นของเธอ
สองขาของเธอ จงก้าวไปตามทางนั้น
ทำในสิ่งที่เธอถนัดและเข้าใจ
เธอจะไปได้ดีเท่าที่เธอควรจะไป


หากอยากจะถามหา
ความจริงใจจากใครต่อใคร
ต้องเริ่มถามหาที่ตัวเธอเองก่อน
ว่ามีความจริงใจเพียงพอหรือไม่


ชีวิต
ไม่เคยมีคำว่าสาย
หากก้าวหลงเดินทางผิด
ย่อมกลับมาเริ่มต้นใหม่ได้
อาจจะช้ากว่าที่ควรจะเป็นไป
แต่ก้อยังดีกว่าดิ่งลึก
จมลงในความเลวร้ายทุกที ทุกที


อย่าพยายามยัดเยียดความสุข
หรือสิ่งที่เราคิดว่าดี
ให้กับใครต่อใคร
เพราะมันอาจจะกลับกลายเป็นความทุกข์
ทุกข์ทั้งผู้ให้
ทุกข์ทั้งผู้รับ


เคยถามตัวเองบ้างไหม
ว่าชีวิตต้องการอะไร ?
ถาม ... และหาคำตอบให้แน่ใจ
และเข้าใจให้ถ่องแท้
เมื่อนั้น
เราจะก้าวต่อไปข้างหน้าอย่างเชื่อมั่น
และถูกทิศทางกว่าเดิม


โลกเรายังคงหมุนไปทุกวัน
หากวันนี้เราหยุดนิ่ง
พรุ่งนี้ .........
เราก็แทบวิ่งตามไม่ทัน


ชีวิตที่มีคุณค่า
คือการใช้เวลาที่มีอยู่อย่างคุ้มค่า
อย่าปล่อยให้วันเวลาผ่านไปอย่างเปล่าประโยชน์เลย
มาเริ่มต้นสรรค์สร้างสิ่งดีดี
ให้กับชีวิตของเราเถิด


อย่าไปคิดว่า
คนที่นั่งอยู่ในร่มไม้กลัวแสงแดด
อย่าไปคิดว่า
คนที่ฟุบหลับอยู่นั้นเป็นคนเกียจคร้าน
อย่าไปคิดว่า
คนที่หกล้มเป็นคนอ่อนแอ
จงอย่าใช้เหตุผลของเธอ
ตัดสินความหมายในสิ่งที่เธอเห็น
โดยที่ไม่รับฟังเหตุผลจากอีกฝ่ายหนึ่งให้ดีเสียก่อน