ถ้าไม่คิดจะให้ทั้งใจ...ไม่ต้องมา...

เคยคิดว่าการที่จะทำให้เธอหันมามอง
มันยากแล้ว...
แต่มาวันนี้ถึงได้รู้ว่า
การที่ต้องบอกให้เธอไป
ทั้งที่ฉันยังรักเธอ
และเธอก็บอกว่ารักฉัน...
...มันยากกว่า

รู้ดีว่าก่อนหน้านี้เธอมีใคร
เพราะตอนนั้น...ฉันได้แต่มองเธอเดินไปกับเขา
ทุกวัน...ทุกวัน...
ไม่ได้เจ็บ...แต่ก็ไม่ชอบใจ
ก็ตอนนั้น...รู้ว่าเธอเป็นของเขา
แต่ตอนนี้...เธอเป็นของฉันแล้ว
มันถึงเจ็บ...แบบนี้
กับการต้องเห็น...เธอเดินไปกับเขา

ฉันรู้แก่ใจว่าทำไมเธอถึงหันมามองฉัน
คนธรรมดาที่ไม่ได้ดีพร้อมเหมือนเขา...
เพราะเขา...ไม่ไยดี
ชอบเหมือนว่าไม่รักกัน
ในขณะที่ฉัน...ใครก็ไม่รู้
แต่ทำหน้าท่าทางห่วงใย
ในเรื่องที่เขาควรห่วง...แต่ไม่ห่วง
ได้ทุกเรื่องทุกเวลา
เธอเริ่มหันมา...จากเขา มามองฉัน
ครั้งแรกดีใจแค่ไหน...เธอรู้ไหม
ยังคิดว่าคล้ายๆ...จะฝันไป
แต่หากฉันรู้ว่าการมีความสุขในวันนั้น
ทำให้ฉันต้องมาทุกข์ทนในวันนี้
ฉันคงไม่ขอรับโอกาสนั้นไว้...

เพราะเธอ...ยังห่วงหาเขา
ทั้งที่อาทรฉัน
เพราะเธอ...ยังหวงเขา
ทั้งที่หึงฉัน
มันอะไรกัน!!!
เฝ้าถามว่าตกลงใจเธอเป็นอย่างไร
มีเขาหรือมีฉัน...
ยังไม่ต้องให้คำตอบเด็ดขาด
ว่าต้องเป็นเขา...หรือฉันเพียงคนเดียว
เพียงอย่างน้อยก็ขอให้ได้รู้ว่าใจอยู่ทางไหนมากกว่า
เพราะฉันรู้ว่าการลืมคนในอดีตต้องใช้เวลา
แต่...ก็ไม่เคยได้คำตอบอื่นกลับมา
นอกจาก...ความเงียบ

ฉันขอร้องให้เธอไปในวันนี้
ห่างกันสักพัก
ให้เธอได้ทบทวน
ใคร...คือคนที่ใจเธอต้องการ
เพราะคงไม่มีคำว่าเสียใจไปมากกว่านี้
...สำหรับหัวใจที่ด้านชาของฉัน
หากคำตอบเป็นเขา...ฉันก็พร้อมยอมถอย
และยืนรอ...หากว่าเธอต้องการใครสักคนในวันข้างหน้า
เพียงแต่ถ้ามีวันนั้น...ขอร้องได้ไหมว่า
ถ้าจะมา...ต้องมาทั้งใจ
ถ้าไม่คิดจะให้ทั้งใจ...ไม่ต้องมา