อย่าไว้ใจใครแม้แต่เพื่อนของเราเอง .. .. ..

เพื่อนๆ คะ
เรามีเรื่องอยากเล่าไว้เพื่อเตือนใจลูกผู้หญิงทุกคน
ช่วยฟอเวิดให้มากที่สุดเท่าที่จะมากได้นะคะ
เราอยากให้เราเป็นรายสุดท้าย
เราเป็นผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่เคยคิด
เหตุการณ์นี้จะเกิดขึ้นกับตัวเอง
ทุกครั้งที่เราได้รับ FWD เมลมา เราเกิดความรู้สึกรำคาญ และกดลบทิ้ง
ทำให้เวลามีการเตือนอะไร เราก็ไม่เคยสนใจ
ไม่เคยรับรู้ว่ามี 'ภัยสังคม ' รอบตัว
เหตุการณ์เกิดขึ้นเมื่อเราไปรู้จักผู้ชายคนนี้ที่สถานบันเทิงแห่งหนึ่งโดยบังเอิญ
เราไปกับเพื่อนผู้หญิงหลายคน ทั้งๆ ที่ปกติเราก็ไม่ได้เป็นคนเที่ยวกลางคืนนะ
แต่วันนั้นเรามีนัดพบเพื่อนเก่าสมัยมัธยมที่ไม่ได้เจอกันนาน
และเสียงโหวตของคนอยากไปที่นี่ก็มากกว่า
เราก็เลยต้องไปเจอเพื่อนที่นั่นทั้งๆ ที่ไม่ได้อยากไปเลย
เพื่อนเราหลายคนก็พาแฟนมาเปิดตัว ซึ่งเราเองไม่เคยมีแฟน
เราไปคนเดียวก็ไม่ได้คิดอะไรมากก็นั่งพูดคุยกันตามประสาคนไม่เจอกันนาน
แต่เราก็นั่งได้ไม่นานเริ่มรู้สึกอยากกลับบ้านเพราะว่าเหม็นกลิ่นบุหรี่มาก( เราเป็นภูมิแพ้ )
และเราก็ไม่ชอบเสียงหนวกพูดกันก็ต้องตะโกนอ่ะ
เลยบอกเพื่อนๆ ว่า ขอตัวกลับก่อน เอาไว้วันหลังค่อยเจอกันใหม่
แฟนเพื่อนเราคนหนึ่งก็อาสาเดินออกไปส่งขึ้นแท็กซี่
เพราะว่าไม่อยากให้เราเดินคนเดียวออกจากร้านไป
เพราะเราไม่คุ้นสถานที่เลย
และร้านนี้ก็ไกลจากบ้านมากๆ แต่พอเราเดินออกมาจากร้านไม่นาน
รู้สึกตัวอีกที
เราก็ตื่นขึ้นมาอีกทีอยู่บนเตียงในโรงแรมแล้ว....
เรามองตัวเอง...ในสภาพเปลือยล่อนจ้อน ..
เนื้อตัวเป็นจ้ำๆ
เรารู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเรา ยังกะหนังไทยเลยเนอะ
แต่มันคือเรื่องจริง นี่คือตัวเรา นี่เราหรือเนี่ย...
เราไม่คิดว่าครั้งแรกของเราที่ทนุถนอมมากว่ายี่สิบปีจะต้องมอบให้แก่สัตว์นรกตัวนี้
เรารวบรวมสติได้ในเวลาอันรวดเร็ว
บอกกับตัวเองว่าเราไม่สามารถย้อนเวลาคืนมาได้แล้วเราไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับเราอีก
ถ้าไอ้สัตว์นรกตัวนี้ตื่นขึ้นมา... เราอาจจะถูกมันข่มขืนอีกก็รอบได้
เราเลยรีบแต่งตัวแล้วหวังจะออกจากโรงแรมให้เร็วที่สุดก่อนที่มันจะตื่น
เราจะวิ่ง ๆ ๆ เอาร่างอันโสมมของเราไปให้พ้นจะสถานที่แห่งนี้ให้ได้
เราจะต้องเอาเรื่องมัน เราจะบอกที่บ้านอย่างไรดี
ป่านนี้พ่อแม่เราจะห่วงขนาดไหนที่ลูกไม่กลับบ้านทั้งคืนโดยไม่ติดต่ออะไรเลย
เราจะแจ้งความดีไหม เพื่อนเรารู้หรือยังว่าเกิดอะไรขึ้น
สารพัดคำถามที่เกิดขึ้นในใจของเรา
ทันใดนั้น..เราก็เห็นโทรศัพท์มือถือและกระเป๋าสตางค์ของมัน
เราเลยรีบคว้าติดตัวออกมาด้วย หวังเป็นหลักฐานให้รู้ชื่อ ว่ามันคือใคร
ที่อยู่ เบอร์มือถือที่จะติดต่อเอาเรื่องมันได้
เมื่อเราแต่งตัวเสร็จ เราเลยคว้าเอาออกมาด้วย
ระหว่างทางที่นั่งแทกซี่ เราร้องไห้ตลอดทางจนคนขับ ถามเราว่า หนูๆ เป็นอะไรรึปล่าว
' เราได้แต่ตอบไปว่า ไม่ได้เป็นอะไร เพิ่งเลิกกับแฟนเฉยๆ ( จะให้เราบอกอย่างไร ว่าเราเพิ่งถูกข่มขืนมา ..)
ระหว่างนั้นเราได้ยินเสียงคนขับหวังดีคอยพูดปลอบใจเราแต่ฟังไม่ได้ศัพท์เท่าไรนัก
เพราะในใจครุ่นคิดแต่เรื่องที่เราจะต้องบอกพ่อแม่เมื่อเรากลับถึงบ้านให้ได้ว่าเราเป็นอะไร
ทำไมไม่กลับบ้าน เรา...ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว
เราบอกให้คนขับแวะร้านขายยาซื้อโพสตินอร์มา
เราไม่เคยคิดเลยว่าเราเองคนนี้นะหรือ
ที่เคยรู้สึกภาคภูมิใจกับความบริสุทธิของตัวเอง
เรานี่หรือที่เคยรู้สึกเย้ยหยันลูกผู้หญิงด้วยกันเวลาที่พบกระทู้ตามเวบบอร์ดว่า เอาอะไรกินป้องกันการท้อง
หลังการมีเพศสัมพันธ์ได้ เราเคยขยะแขยงคนเหล่านี้เพราะมองแต่เพียงว่า
เขาเหล่านั้นไม่รักนวลสงวนตัว รักสนุกเพียงชั่ววูบ
แต่ก็เรานี่แหละที่วันนี้ต้องกลับมาเป็นฝ่ายกล้ำกลืนบอกคนขายยาว่าต้องการ ยา โพสต นอร์...
คนขายหยิบให้เราด้วยคำพูดว่า ' น้อง .. ทีหลังกินยาคุมดีกว่านะ มดลูกจะได้ไม่พัง '
ด้วยสายตาเหยียดหยามอยู่ไม่น้อย...
แล้วเราจะทำอย่างไร .. เราจะบอกเขาได้อย่างไร
ว่าเมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นกับเรา..
เราได้แต่ก้มหน้ารับสภาพไป.....
เราขึ้นแทกซี่คันเดิมที่จอดรออยู่ให้ขับส่งไปถึงที่บ้าน
เมื่อถึงบ้านวันนั้นเป็นวันเสาร์
พ่อแม่เราไม่ได้ออกไปทำงาน เรารีบบอกพ่อแม่ว่าเป็นลม
มีคนนำส่ง รพ. ติดต่อพ่อแม่ไม่ได้ นี่เพิ่งฟื้นกลับมา
พอดีในกระเป๋ามีเบอร์เพื่อน ที่ รพ. เขาเลยตามเพื่อนมาได้คนนึง
มารับตัวและจ่ายค่ารักษาไปแล้ ว
เราไม่รู้ว่าเขาเชื่อหรือไม่ แต่เราคิดออกได้เท่านี้จริงๆ...
และรีบบอกพ่อแม่ว่าขอไปนอนพักที่ห้องนอนก่อน
พอขึ้นห้องนอน เรารีบหยิบเอามือถือและกระเป๋าสตางค์ของไอ้สัตว์นรกนั่นออกมาดู
แล้วเราก็ต้องตกใจที่พบว่าตัวเองเป็นกำลังเป็นนางเอกคลิปวิดิโอ อยู่
มัน... มันถ่ายคลิปเก็บไว้เพื่ออะไร
เพื่ออวดคน เพื่อแบลคเมล์เรา หรืออะไร..
และไม่ใช่แค่เราคนเดียว ยังมีเพื่อนเราในนั้น
มีคนอีกเกือบสิบคนที่ตกในสภาพเดียวกับเรา
นี่เป็นสาเหตุที่ทำให้เพื่อนเราคนนี้พยายามคะยั้นคะยอนัดพบเพื่อนเก่า
เพื่อให้แฟนตัวเองได้ลิ้มรสชาติใหม่ๆ หรือปล่าวเนี่ย
เราเลยโทรไปถามเพื่อนเรา
เหมือนเพื่อนเราจะรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น มันไม่ยอมรับโทรศัพท์
และเลิกติดต่อกับเราอีกเลย
เล่ามาถึงจุดนี้ อยากให้เพื่อนๆ ทุกคนระวังตัวให้ดี อย่าไว้ใจเพื่อนตัวเอง
อย่าให้ใครไปส่งเราตามลำพัง และหากเกิดอะไรขึ้นต้องมีสติ
หากมีโอกาสหยิบมือถือหรือกระเป๋าสตางค์มันออกมาพร้อมกับตัวด้วยก็ได้
เผื่อจะได้มีหลักฐานให้รู้ว่ามันคือใคร
เรากล้าพิมพ์เพราะเราไม่มีอะไรจะเสียแล้ว
ตอนนี้เรากำลังจะไปเรียนต่อที่อเมริกา
ป้าเรามีร้านอาหารที่นี่และคิดว่าจะทำงานที่นี่เลย
คงไม่ต้องได้พบเจอกับมันอีก. เราจึงกล้าเล่าให้ฟัง
และมันก็คงทำมาเยอะจนจบมือใครดมไม่ได้หรอกว่าเราคือใครเว้นแต่จะถามจาก เพื่อนเราคนนั้น
แต่เราส่งข้อความไปให้เพื่อนเราว่า ถ้ามันบอกว่าเราคือใคร
เราก็จะเอาคลิปของมันออกเผยแพร่เช่นกัน
เราขู่มันไปให้สมกับความชั่วที่มันทำกะเรา
เราก็ไม่แคร์แล้วเพราะว่าเรามีหลักฐานคือ
คลิปวิดิโอที่พร้อมเล่นงานมันทุกเมื่อ












P.s ขอขอบคุณบทความจาก Fw mail