*-* ความรัก...และก้าวแรก *-*

จริงอยู่ที่ความชอบอาจกลายเป็นความรักได้ในเวลาต่อมา

และความรู้สึก "ชอบ" ของคนเราก้อเกิดขึ้นได้ ง่ายๆ หากเรา

พอเจอคนที่ถูกชะตาแล้วรู้สึกวูบวาบ จนเกิดอาการปิ๊ง อยากจะ

รู้จักตัวตนของเขาให้มากกว่านี้ และมีความสุขทุกครั้งที่ได้พบเจอเขา

แต่ช่วงเวลาดังกล่าวนี้มันอาจจะยังไม่ใช่ความรู้สึกที่มั่นคงยาวนานได้

บางครั้งสิ่งหนึ่งที่ทำให้หลายคนต้องผิดหวังับความรักในเวลาต่อมา

ก้อเพราะขาดการเรียนรู้และกันมากพอ ในช่วงนี้นี่แหละ ฉันมองว่า

เมื่อเราเริ่มที่จะรู้สึกรักใครสักคน เราควรจะต้องถามตัวเองก่อน

เช่น

...เราชอบเขาเพราะเขาเป็นเขา หรือเพราะปัจจัยภายนอกอย่างอื่น

....เรายังคงความเป็นตัวเองได้หรือไม่ ขณะเรามีเขาเข้ามาผูกพัน

...เขาคือคนที่เราไว้ใจและเชื่อมั่นได้มากน้อยแค่ไหน

....และที่สำคัญ เรารู้สึกมีความสุขเมื่อได้อยู่กับเขามากกว่าการอยู่คนเดียวหรือเปล่า


หากคำตอบที่ได้หลายๆข้อนี้ออกมาเป็นบวกส่วนใหญ่ เราก้อไม่น่า

รีรอที่จะยอมตกหลุมรักใครสังครั้ง เพราะชีวิตของคนเรานั้นก้อไม่ได้ยืนยาว

สักเท่าไร การได้พบเจอคนที่ถูกใจบางทีมันก้อไม่ได้เกิดขึ้นบ่อยครั้งนัก.....



บางครั้งมิตรภาพที่ดีอาจไม่ได้หมายถึงหรือจำกัดอยู่แค่การต้อง

เป็น "คู่รัก" กันอย่างเดียว แค่ใครคนนั้นเขาอาจจะเหมาะกับการ

เป็น "เพื่อนรัก" คนหนึ่งก้อได้ และเมื่อถึงเวลานั้น เราจะไม่ถูก

ทำให้รู้สึกว่า เวลาที่ได้ใช้ในการศึกษาและกันเป็นการสูญเปล่าไป

เสียทีเดียว เพราะอย่างน้อยนั่นน่าจะเป็นสิ่งที่เหมาะสมที่สุดเราต่าง

เลือกให้กันและกันแล้ว



....................................

ที่มา  :  มีสุข ดอทคอม