สู้หน่อย..ก็แล้วกัน

ทุกวันเราตื่นขึ้นมา คงต้องยอมรับกันว่า ต่างคนก็ต่างมีปัญหา หลายแบบหลายสไตล์ ร้อยคนก็ร้อยปัญหา หน้าดำคร่ำเครียดกันไป

หลายคนเมื่อเจอปัญหารุมเร้าเข้า หาทางออกไม่ได้ ก็เลย หนีปัญหา จนทำให้ปัญหาสะสมเป็นดินพอกหางหมูไปเรื่อยๆ ยิ่งหนี ปัญหาก็ยิ่งตามเค้าคนนั้นต่อไป...

หลายหนคนเราก็ต้องท้อ ท้อๆๆๆๆ คิดมาก ยิ่งคิดยิ่งเครียด ถ้าเป็นไปได้ ลองเลิกคิดเรื่องที่เป็นปัญหาสักพัก (ซึ่งคงจะยากนะ หากว่ากันตามตรง) หากเราได้มีเวลาพักสมองสักครู่ บางทีสิ่งที่เรามองข้ามไป หรือคิดไม่ถึงเพราะคิดไม่ออกในช่วงที่เกิดปัญหานั้น อาจจะคิดคำตอบที่จะหาทางออกในการแก้ไขปัญหาได้แบบไม่รู้ตัวก็เป็นได้

แต่ในสภาพความเป็นจริง มันทำยากกว่าที่คิด เราไม่ได้เจอแค่ปัญหาเดียว แต่จะมีอีกหลายร้อยแปดพันเก้าปัญหา ทั้งเรื่องงาน เรื่องรถ เรื่องครอบครัว เรื่องการเงิน เรื่องของญาติ เรื่องหนี้สิน เรื่องของเพื่อนๆ โอ๊ย อะไรกันหว่าเนี่ย... แค่เรื่องเดียวก็แทบมึนแล้ว นี่มันอะไรกันนักนาเนี่ย

บางท่านหาทางออกในการแก้ไขปัญหาไม่ได้ ก็หาทางที่จะหนีลูกเดียว ทั้งหนีไปจากสถานที่บางแห่งหรือหนีไปจากโลกนี้ไปเลย แต่หากได้มีเวลาหยุดคิดสักนิด จะพบว่า หากคุณหนีไป บุคคลรอบข้างคุณอาจจะกระทบกระเทือนและเกิดปัญหาจากการที่คุณไม่อยู่ก็เป็นไปได้ ลองคิดถึงคนรอบตัวคุณดูบ้าง

บางคนจึงต้องทนสู้ ทั้งๆที่ไม่รู้จะเอาอะไรไปสู้ก็มี หลายคนที่มองเข้ามาก็จะวิพากษ์ไปต่างๆนานา ทำไมจึงใช้วิธีในการแก้ไขปัญหาที่ไม่ชาญฉลาดเอาเสียเลย น่าจะทำแบบนั้นน่าจะดีกว่า แต่หากคนเหล่านั้นตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนั้นบ้าง ก็อาจจะดำเนินการแก้ไขปัญหาเช่นนั้นก็เป็นไปได้นะ

บางคนทนไม่ไหวจริงๆ ต้องหลั่งน้ำตาร้อง ไห้ออกมา ก็ร้องไห้ไปเถอะ ถ้าคุณอยากจะร้อง ไม่ต้องอายเลย เพราะน้ำตาไม่ใช่เครื่องหมายของความพ่ายแพ้ หรือความอ่อนแอ แต่อย่างใด แน่นอนชีวิตของคนๆหนึ่งก็ย่อมมีสักครั้งที่มันอ่อนแอ... ร้องไห้ไปเถิด ถ้าหากว่าคุณเก็บไว้ไม่ไหว ระบายมันออกมาบ้างเถอะนะ

ไม่ว่าจะเป็นยังไง คุณก็ทำดีที่สุดแล้ว แม้คนอื่นจะว่าอย่างไร ไม่สำคัญ ที่ผ่านมาแล้วก็ให้มันผ่านไป ใครไม่เห็นคุณค่าของคุณก็แล้วไป อย่าไปโทษตัวเองว่าผิด มันไม่แฟร์

ดูๆไปมันก็เป็นประโยคปลอบใจที่แสนจะธรรมดา อ่านไปแล้วก็งั้นๆแหละ แต่ถ้าคุณตกอยู่ในสถานการณ์ที่พูดไม่ได้ บอกไม่ถูก ประโยคปลอบใจที่แสนจะธรรมดาแบบนี้ จะกลายเป็นสิ่งที่มีคุณค่าขึ้นมาทันที

แต่ไม่ว่าคุณจะต้องแบกรับกับปัญหามากน้อยเพียงไร ขอให้อย่าหวั่นไหวมากนัก และขอฝากคำหนึ่งที่เชยๆว่า สู้หน่อย..ก็แล้วกัน