จะ...ยานได้อีกมั้ย

     กาลครั้งหนึ่ง ในกระท่อมย่านชนบทหลังน้อย กระท่อมหลังนี้เต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวาซึ่งเกิดจากความรักของสองตายายที่อยู่ด้วยกันและสัญญาว่าจะไม่มีวันพรากจากกัน

     และวันหนึ่งสิ่งที่มาพรากท่านทั้งสองไปจากกัน ก็คือ การหมดลมหายใจของคุณตา 

     คุณยายเสียใจมากนั่งรำพึงรำพันถึงคู่ชีวิตที่มาด่วนจากไป ทันใดนั้นเมื่อคิดได้ว่า คุณตาไปสบายคนเดียวอาจจะเหงา ไม่มีเพื่อนคุยได้ คุณยายจึงคิดจะตามไปอยู่ในปรโลกด้วยกัน

     เมื่อตัดสินใจแล้ว ท่านก็เลยหาวิธี ที่จะตายแบบไม่ทุกข์ทรมานมากนักและที่สำคัญ ต้องตายจริงๆ เพราะไม่อย่างงั้นอาจจะกลับกลายมาเป็นภาระลูกหลานได้ ถ้าเกิดพิกลพิการขึ้นมา วิธีนั้นก็คือยิงปืนเข้าสู่หัวใจตนเอง

     เช้าวันรุ่งขึ้น ท่านก็ได้โทรไปถามคุณหมอที่ร.พ.ในตัวเมืองว่า หัวใจของคนเรามีตำแหน่งอยู่ ณ ที่ใด

     คุณหมอก็เลยบอกว่า ตำแหน่งของอวัยวะสำคัญล้ำค่านี้ อยู่ตรงใต้ราวนมด้านซ้าย พอได้ยินดังนั้น ยายจึงวางหูทันที



     อีกไม่กี่อึดใจต่อมา ได้มีรถร.พ.ที่มีแพ๊คเกจแถมไทยมุงมามุงดูที่บ้านของคุณยาย ซึ่งเป็นเพราะว่าคุณยายถูกหามออกมาจากบ้านพร้อมกับมีบาดแผลถูกยิงบริเวณเข่าขวา.

   
     ........................อดตามไปอยู่กับคุณตาเพราะความหย่อนและยานนี่เองงงงงงงงงงง อิอิ แต่ก็ดีแล้วเจ้าค่ะ ชีวิตเป็นของมีค่า สักวันคุณยายก็ต้องตามไปอยู่กับคุณตาแน่นอน แต่จะช้าจะเร็วขึ้นอยู่กับบุญกรรม สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรมทุกคนเจ้าค่ะ