ความจริงอันประเสริฐ...อริยสัจจ์

อริยสัจจ์...ความจริงอันประเสริฐ
อันประกอบด้วย....

1.ทุกข์...
คือ ความไม่สบายกาย ความไม่สบายใจ

2.สมุทัย...
คือ สาเหตุของทุกข์

3.นิโรธ...
คือ การดับทุกข์

4.มรรค...
คือ หนทางไปถึงซึ่งความดับทุกข์

อริยสัจจ์...มีทั้งรูปและนาม
คือ'ทุกข์' นั้นมีทั้งรูปและนาม

'สมุทัย' คือตัณหานั้น เป็นนามล้วนๆ
'นิโรธ' และ 'มรรค' เป็นส่วนของโลกุตตระ

มิใช่อารมณ์ของ 'วิปัสสนากรรมฐาน'
การเจริญวิปัสสนากรรมฐาน เป็นการหันหน้าหาทุกข์

เรียนรู้ทุกข์..ตามความเป็นจริงของทุกข์
เมื่อทุกข์อยู่กับ'กาย' ก็มีสติระลึกรู้'กาย'...

เมื่อทุกข์อยู่กับ'ใจ' ก็มีสติตามรู้'ใจ'...
รู้...ตามความเป็นจริง

รู้...สักแต่รู้
การรู้ 'ทุกข์' จน 'สมุทัย' ถูกละไปเอง

และ 'นิโรธ' ปรากฏให้ประจักษ์
โดยไม่ต้องแสวงหานั้น

คืิอ 'มรรค' หรือทางสายกลาง
คือ 'มัชฌิมาปฏิปทา'...นั่นเอง...ฯ