การกำหนดรู้

 การเทศนาบอกให้คนเบื่อกับสิ่งที่เขาชอบ เพื่อให่เกิดปัญญาเห็นสิ่งที่เขาพอใจ
 เป็นเรื่องที่ยากมาก เพราะคนทั้งหลายชอบสิ่งที่ตัวเองเป็น และไม่ได้เห็นว่ามัน
 
 เป็นทุกข์ เขาไม่ได้รู้สึกว่ามันเป็นอย่างนั้น แล้วจะบอกให้เขาเบื่อหน่าย และให้
 เห็นโทษของการเปลี่ยนแปลง ความไม่มีตัวมีตน ความไม่มีสาระ จึงถือว่าเป็น

 เรื่องที่ยาก....อยากถามว่าเบื่อบ้างไหม? ทำไมมันถึงไม่เบื่อ? สังขารคือ ความ
 คิดปรุงแต่ง ถามว่าเราเบื่อความคิดปรุงแต่งของเราไหมทีผ่านมาในชีวิตนี้?

 เบื่อในมายาทั้งหลายไหม?....นี่คือปัญหาที่คนไม่มีปัญญาไม่มีโอกาสที่จะเห็น
 แล้วปัญญามาจากไหน? ก็ได้มาจากการมี"สติ" และสติก็ได้มาจาก

 "การกำหนดรู้การเฝ้าดูภายใน"