ยับ...ยั้ง....

'ยับ'......
หมายความว่าคิดให้ละเอียด พิจารณาอย่างรอบคอบในเรื่องนั้นๆ

อย่าเป็นคนใจร้อน อย่าเป็นคนใจเร็ว อย่าหุนหันพลันแล่น.....
อย่าตัดสินปัญหาด้วยอารมณ์...แต่ตัดสินปัญหาด้วยปัญญา...

ด้วยความไตร่ตรองอย่างรอบคอย เรียกว่า 'ยับ'..ยับให้แตก
ให้มันแหลกลงไป....

'ยั้ง'.......
คือ หยุดให้ได้ หยุดแล้วก็ชั่งดูว่า เอ้ะ!อะไรที่มันเกิดขึ้นเมื่อตะกี้นี้

มันอะไร มันจะเป็นทุกข์ หรือมันจะเป็นสุข...มันจะเป็นเหตุให้
เกิดความเสื่อม หรือจะเป็นเหตุให้เกิดความเจริญ ต้องคิดต้องตรอง

ใช้ปัญญา...เป็นเครื่องพิจารณาในเรื่องนั้น....เมื่อพิจารณาไปก็รู้ได้
ว่ามันเป็นอะไรก็ไม่ทำสิ่งนั้น หยุดจากสิ่งนั้นเราก็ปลอดภัย

วงเวียนแห่งสังสารวัฏ ที่มันหมุนก็หยุดนิ่งอยู่ตรงนั้นเอง หยุด
นิ่งไม่ไหลต่อไป เราหยุดได้ หยุดบ่อยๆก็ชินไปเอง ถ้าเราหมั่นหยุด

บ่อยมันก็ชินไป แต่ถ้าเราไม่หยุดมันก็ชินอีกเหมือนกัน เรียกว่า...
ชินต่อความชั่ว ทำความชั่วจนชินไม่รู้สึกตัวว่าทำความชั่ว...

{พระเทพวิสุทธิ เมธี(ปัญญานันทภิกขุ)}