ชื่อนั้น..สำคัญไฉน ??
คำว่า..ชื่อ..
ย่อมเป็นที่รู้จักกันดีว่า..
ใช้สำหรับเรียกแทนตัวตนของบุคคลนั้น ๆ
เพื่อความสะดวกในการติดต่อสื่อสาร
และทำให้เข้าใจและจำได้ง่ายว่า..
คน ๆ นั้น ชื่อนั้น..นามสกุลนั้น
คน ๆ นี้ ชื่อนี้..นามสกุลนี้
แต่ชื่อนั้น..สำคัญไฉน ??
ในมุมมองของธรรมะ
ชื่อของแต่ละบุคคลนั้น..
ไม่ได้มีการตั้งชื่อ..ติดป้ายชื่อออกมาตั้งแต่เกิด..
แต่เกิดมาแล้ว..จึงทำการตั้งชื่อเรียกกันในภายหลัง..
ตามหลักความเชื่อของแต่ละบุคคล..
การตั้งชื่อ – นามสกุล
เป็นการบ่งบอกลักษณะนิสัย..พื้นเพ..
และวัฒนธรรมในท้องถิ่นประเทศนั้น ๆ
ก็จะทำการตั้งชื่อเรียกให้สอดคล้องกันในความนิยมนั้น ๆ
สำหรับประเทศไทยในยุคแรก ๆ
ก็จะอนุรักษ์ความเป็นไทย..
ด้วยการตั้งชื่อเพียงคำสั้น ๆ พยางค์เดียว เช่น
นายขาว, นายเขียว, นายดำ, นายแดง, นายมี, นายมา เป็นต้น
หากเราได้สังเกตดูให้ดี
จะพบว่า..
ชื่อไม่ได้บ่งบอกความดี – ความเลวของคนได้
หากเราลองถามชื่อของบุคคลทั่วไป..
ก็จะทำให้เราเข้าใจความหมายได้มากขึ้น เช่น
ชื่อ “รวย” แต่ทำไม..ยังยากจนอยู่..
ชื่อ “ดี” แต่ทำไม..ยังทำชั่วอยู่..
ชื่อ “อิ่ม” แต่ทำไม..ยังหิวอยู่..
ชื่อ “เศรษฐี” แต่ทำไม..ยังเป็นยาจกอยู่..
ชื่อ “ยิ้ม” แต่ทำไม..ยังหน้าบูดหน้าบึ้งอยู่..
ชื่อ “มานะ” แต่ทำไม..ยังเกียจคร้านอยู่..
ชื่อ “ขาว” แต่ทำไม..ยังตัวดำอยู่..
ชื่อ “จำ” แต่ทำไม..ยังชอบลืมอยู่..
ชื่อ “สุข” แต่ทำไม..ยังมีทุกข์อยู่..
จะเห็นว่า..
มีแต่ชื่อดี ๆ ไพเราะทั้งนั้น
แต่ทำไม..ถึงตรงกันข้ามกับชื่อทุกชื่อเลย..
เพราะฉะนั้น..
ชื่อของเรา..ไม่ได้มีส่วนสำคัญในชีวิตของเรา..
จะชื่อดี..ชื่อไพเราะแค่ไหน..
ก็ไม่สามารถมีอิทธิพลต่อตัวของเราได้
เหมือนคนชื่อ..จน..
เขาตั้งใจทำงาน..ประกอบอาชีพสุจริต..
เขาก็สามารถร่ำรวยเป็นเศรษฐี..มหาเศรษฐีได้..
หรือแม้แต่คนชื่อ..บาป..
ก็ไม่จำเป็นว่า..เขาจะต้องเกิดมาเพื่อทำบาป..ทำชั่ว..
เขาอาจจะเป็นคนดี..ทำดี..คิดดี..พูดดี..
ทำประโยชน์ให้แก่สังคมประเทศชาติได้..
ดังนั้น..
ชื่อไม่สำคัญ...
แต่การกระทำสำคัญกว่า..
จะชื่อดี..หรือไม่ดี..
การกระทำของตัวเรา..
จะเป็นตัวชี้วัดชีวิตของเราด้วยตัวเราเอง..
บทความ...โดย..ชายน้อย..