การตายทั้งเป็นนั้น...น่าหวาดกลัวยิ่งนัก

ใจที่มีความคิดอาบยาพิษร้าย....
เป็นใจที่ทำให้ตายได้ทั้งเป็น...
อันการตายทั้งเป็นนั้น น่าหวาดกลัวยิ่งกว่ามากมายนัก

ผู้ที่ตายทั้งเป็น...คือผู้เป็นคนเลวในสายตาของคนดี...
เป็นที่รังเกียจของสังคมคนดี...
ไปสู่ที่ใดจักไม่มีความหมาย...เหมือนเป็นความว่างเปล่า

ปราศจากการต้อนรับ...
ที่ท่านเปรียบว่าตายทั้งเป็นก็เช่นนี้ด้วย...
คือไม่อยู่ในสายตาในความสนใจของผู้ใด...
เห็นก็เหมือนไม่เห็น...จึงเป็นเหมือนวิญญาณที่ไม่มีร่าง...

ยิ่งกว่านั้นผู้ที่ตายคือผู้ที่เป็นดั่งซากศพที่เน่าเหม็น...
เป็นที่ยินดีพอใจเข้าห้อมล้อมหนาแน่น...
ของเหล่าแมลงวันหรือหนอนน้อยใหญ่เท่านั้น...

นั่นก็คือ...คนตายทั้งเป็นด้วยกัน...
หรือคนไม่ดีด้วยกันเท่านั้น...
ที่จะยินดีต้อนรับพวกเดียวกัน...
'คนดีจักไม่รังเกียจคนไม่ดี....ไม่มีเลย'

: บทความจากหนังสือ...."อำนาจอันยิ่งใหญ่แห่งกรรม"...
สมเด็จพระฐาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช สกลมหาสังฆปริณายก