จิตที่พ้นอารมณ์

    "ศรีษะที่ปลงผมหมดแล้ว สัตว์เลื้ยคลานเล็กน้อย เช่นเหาย่อมอยู่ไม่ได้ฉันใด
จิตที่พ้นจากอารมณ์ ขาดจากการปรุงแต่งแล้ว ทุกข์ก็อาศัยอยู่ไม่ได้ฉันนั้น"

      ถอดจากคำกล่าวของหลวงปู่ดุลย์ได้ว่า....

      หัวที่โกนผมหมดแล้ว ก็จะเหลือเพียงหัวโล้นที่ไร้ผม หัวก็จะล้านเลี่ยน
มีแต่ความลื่น แม้กระทั่งเหามันก็ไม่สามารถเกาะอยู่ได้ มันก็ต้องไหลลื่นหล่น
ลงไปหมด เปรียบได้ดั่งใจคนเรา เมื่อใดก็ตามที่จิตของเราหลุดพ้นจากอารมณ์
อารมณ์ที่คอยจะเป็นใหญ๋ คอยควบคุมสั่งให้จิตกระทำตาม หากจิตหลุดพ้นจาก
อารมณ์ได้ ความทุกข์ที่มีอยู่ทั้งปวงก็ไม่อาจมากล้ำกรายได้ หากผู้ใดทำได้ก็จะพบแต่ความสุข



        คัดจาก สุดยอดโอวาท คติธรรมคำสอนฯ