ว่าด้วยการปรนเปรอ

    คนโง่ เอาแต่ใจตนเอง

 จึงได้รับความสะใจเป็นผล

และความรังเกียจเป็นรางวัล


    คนฉลาด เอาใจคนอื่น

  จึงได้รับความลำบากเป็นผล

และความรัก ความเห็นใจเป็นรางวัล


     คนเจ้าปัญญา ไม่เอาทั้งสองอย่าง

   เพราะรู้ชัดว่าคือกิเลสหรือตํณหาทั้งคู่

แต่เอาสัจจะที่ก่อให้เกิดประโยชน์สุขสำหรับทุกฝ่ายเป็นที่ตั้ง

  เขาจึงได้รับคุณค่าเป็นผล และได้รับความสุขเป็นรางวัล


   คัดจากหนังสือ คนดง่ คนฉลาด คนเจ้าปัญญา โดย ไชย ณ พล