ธรรมเทศนา...ตถาคต

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย!..ผู้ตื่นอยู่มิได้หลับเลย ย่อมรู้สึกว่าราตรี
หนึ่งยาวนาน ผู้ที่เดินทางจนเมื่อยล้าแล้ว ย่อมรู้สึกว่าโยชน์
หนึ่งเป็นหนทางที่ยืดยาว...แต่สังสารวัฏฏ์ คือการเวียนเกิด..
เวียนตายของสัตว์ผู้ไม่รู้พระสัทธรรม ยังยาวนานกว่านั้น"

"ดูกรภิกษุทั้งหลาย!...สังสารวัฏฏ์นี้..หาเบื้องต้นเบื้องปลายได้
โดยยาก สัตว์ที่พอใจในการเกิดย่อมเกิดบ่อยๆ และการเกิดใด
นั้น ตถาคต...กล่าวว่า....เป็นความทุกข์ เพราะสิ่งที่ติดตาม
ความเกิดมาก็คือความแก่ชรา ความเจ็บปวดทรมานและความ
ต่า ความต้องพลัดพราก...จากสิ่งอันเป็นที่รัก...ความต้องประ
สบกับสิ่งอันไม่เป็นที่รัก...ความแห้งใจ...ความคร่ำครวญ ความ

ทุกข์กายความทุกข์ใจและความคับแค้นใจ.....อุปมาเหมือน เห็ด
ซึ่งโผล่ขึ้นจากดินและนำดินติดขึ้นมาด้วย หรือ..อุปมาเหมือนโค
ซึ่งเทียมเกวียนแล้ว จะเดินไปไหนก็มีเกวียนติดตามไปทุกหนทุก
แห่ง...สัตว์โลกเมื่อเกิดมา ก็นำทุกข์ประจำสังขารติดมาด้วย......

ตราบใด ที่เขายังไม่สลัดความพอใจในสังขารออก ความทุกข์ก็
ย่อมติดตามไปเสมอ เหมือนโคที่ยังมีแอกเกวียนครอบคออยู่...
ล้อเกวียนย่อมติดตามไปทุกฝีก้าว"

~~จากหนังสือ...'พุทธโอวาทก่อนปรินิพพาน และ พุทธโอวาท
คิริมานนทสูตร' ~~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์