:น่าเสียดาย :
น่าเสียดาย ที่เรามีพุทธศาสนาเป็นศาสนาประจำชาติ น่าเสียดาย ที่เรามีพระมหากษัตริย์ที่แสนดี น่าเสียดาย ที่เรามีวัดอยู่เกือบทุกหมู่บ้าน/ตำบล น่าเสียดาย ที่เราสถาปนาประชาธิปไตยตั้งแต่ พ.ศ. 2475 น่าเสียดาย ที่เรามีมหาวิทยาลัยมากมายติดอันดับโลก น่าเสียดาย ที่เรามีป่าไม้-แม่น้ำ-ธรรมชาติอุดมสมบูรณ์ น่าเสียดาย ที่เรามีศิลปวัฒนธรรมเป็นของตนเอง น่าเสียดาย ที่เรามีสื่อมวลชนมากมายไร้พรมแดน น่าเสียดาย ที่เรามีกฎหมาย น่าเสียดาย ที่เรามีหนังสือมากมายหลายพันเล่มในห้องสมุด น่าเสียดาย ที่เรามีอินเตอร์เน็ตใช้ก่อนประเทศในโลกที่สาม น่าเสียดาย ที่เรามีโทรทัศน์หลายสิบช่อง น่าเสียดาย ที่เรามีพ่อแม่อยู่ในบ้าน น่าเสียดาย ที่เราสามารถกลับตัวเป็นคนดีได้ น่าเสียดาย ที่เราเป็นอิสระจากความอยากได้ น่าเสียดาย ที่เราบรรลุนิพพานได้ในชาตินี้
แต่เรากลับศรัทธาไสยศาสตร์หัวปักหัวปำ
แต่เรากลับมีคนโกงกินเต็มบ้านเต็มเมือง
แต่เรากลับมากด้วยคนขาดจริยธรรมอยู่ทั่วไป
แต่เรากลับมีปฏิวัติ/รัฐประหารมาแล้ว 14 ครั้ง
แต่เรากลับโชคร้ายที่คนไทยชอบดูดวงบวงสรวงเทพยดา
แต่เรากลับเทิดทูนการทำลายแทนการรักษา
แต่เรากลับเก่ง “การลอกเลียนแบบ” เป็นที่สุด
แต่เจ็บปวดเหลือแสนเมื่อสื่อมวลชนมุ่งแต่การขายสินค้า
แต่เรากลับปล่อยให้มีการใช้กฎหมู่จนเป็นเรื่องธรรมดา
แต่สถิติสูงสุดคือเราอ่านหนังสือกันปีละ 8 บรรทัด
แต่เรากลับเสื่อมทรามเพราะใช้ส่งภาพถ่ายคลิปโป๊
แต่เรากลับจ้องจะดูแต่ละครน้ำเน่า
แต่เรากลับปล่อยให้ท่านอยู่อย่างเปลี่ยวเหงา
แต่เรากลับชอบใจที่จะเป็นคนเลวตลอดกาล
แต่เรากลับพึงใจอยู่กับการสนองความอยาก
แต่เรากลับยินดีอยู่แค่การทำบุญให้ทาน