จงละทิ้งโลกเสีย
เดี๋ยวคนนั้นจะเป็นอย่างไร
เดี๋ยวคนนี้จะเป็นอย่างไร
เมื่อเราตายไปนี่ใครจะดูแลเขา
ใครจะเป็นอะไรอย่างไรไหม...
อย่างนี้น่ะเป็นโลกทั้งนั้นแหละ
ถึงแม้ว่าเราคิดขึ้นเฉยๆ
เราก็กลัวจะตาย...
กลัวจะแก่...
กลัวจะเจ็บ...
เรื่องอะไรทั้งหลายเหล่านี้..
มันเป็นโลก...ทั้งนั้น
ทิ้งโลกเสีย...โลกนี้มันเป็นอย่างนั้น
ถ้ามันมีขึ้นมาในใจก็เรียกว่า
...โลกนี้คืออารมณ์...
อารมณ์นี้มันมาบังจิต
ไม่ให้เห็นจิตของตน
อะไรๆทุกอย่างนั่นถ้ามันเกิดขึ้นมา
ให้โยมคิดว่า...อันนี้ไม่ใช่ธุระของฉัน
เป็นเรื่องอนิจจัง...เป็นเรื่องทุกขัง...เป็นเรื่องอนัตตา...ฯ
~หลวงปู่ชา (พระโพธิญาณเถร)~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
