...รถติด แต่จิตไม่ตก...

เมื่อเราเจอสภาพจราจรแน่นขนัด
ทำไมเราจึงต้องหงุดหงิดและทุกข์ร้อนเสียเหลือเกิน ?
คำตอบก็คือ เพราะมันทำให้เราผิดนัด
เสียงานเสียการและจะต้องไปเจอกับเจ้านายหน้ายักษ์
ที่คอยแต่จะหักเงินเดือนเรา ฯลฯ
คำตอบมีมากมาย แต่คำถามข้อต่อมาก็คือ
หงุดหงิดแล้วช่วยอะไรได้หรือไม่
ถ้าเราหงุดหงิดมากแล้ว
จะทำให้รถแล่นไปได้เร็วขึ้นกว่าเวลาไม่หงุดหงิดกระนั้นหรือ
ในสภาพเช่นนี้อย่างเดียวที่เราสมควรทำ
คือ หาหนทางไปให้เร็วขึ้น เช่น เปลี่ยนเส้นทาง
หรือทิ้งรถ แล้วควบมอเตอร์ไซด์ หรือไม่ก็ลงเดินเลย
แต่ถ้าเงื่อนไขไม่เปิดโอกาสให้ทำได้
สิ่งที่ควรทำก็คือ ทำใจให้สงบ และเป็นสุข
เพราะหงุดหงิด มากเท่าไรก็ยิ่ง เป็นทุกข์แก่ตัวเอง
ไม่ใช่แค่ทุกข์ใจเท่านั้น หากยังทุกข์กายด้วย โรคกระเพราะ
โรคหัวใจ โรคความดัน เป็นกันมาก ก็เพราะความเครียด
ความหงุดหงิดอย่างไร้ประโยชน์ แบบนี้แล


แต่การอยู่เฉยๆ บนรถโดยไม่ให้เครียดหรือหงุดหงิด
เป็นเรื่องทำได้ยาก เพราะใจนั้นคอยแต่จะติดกังวลต่างๆ นานา
เปิดช่องให้โทสะเข้ามาครอบงำ
ดังนั้น การหาทางดึงจิตให้ไปจดจ่อกับเรื่องอื่น
จึงเป็นวิธีที่จะช่วยคลายเครียดได้มาก
บางคนอาจเลือกฟังเพลงหรือฟังข่าวทางวิทยุ
หรือเปิดเทปธรรมะกล่อมใจ
แต่สำหรับบางคนการฟังเทปบรรยายธรรม
อาจทำให้จิตฟุ้งซ่านยิ่งขึ้นอีก
เพราะใจไม่มีนิสัยไปทางนั้น
จิตจิงอยากแส่ส่ายไปคิดเรื่องอื่นมากกว่า
ซึ่งในที่สุดก็หวนมาคิดถึงเรื่องรถติด
หรือกังวลกับสิ่งที่จะตามมากับปัญหารถติด
แต่สำหรับผู้ที่ฝึกมาดีแล้ว
เพียงแค่ตามลมหายใจเข้าออกอย่างต่อเนื่อง
ก็สามารถทำ จิตให้สงบได้
แม้ผู้คนรายรอบจะรุ่มร้อนรำคาญใจที่รถไม่เคลื่อนเลยก็ตาม


ทางเลือกมีมากมาย ข้อสำคัญคือ
ควรหาอะไรทำ เพื่อดึงจิตให้เป็นสมาธิกับสิ่งอื่น
จะได้ไม่จดจ่อกับสภาพรถติด
พร้อมกันนั้นควรฝึกจิตให้รู้จักปล่อยวางกับปัญหานี้
โดยเตือนใจไว้เสมอว่า
หงุดหงิดเพียงใดก็ไม่ช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้น
ในยามนี้ สิ่งที่ควรทำอีกอย่างคือ แผ่เมตตาแก่ตนเองให้มาก
พยายามตั้งจิตปรารถนาดีต่อตนเอง
ถ้ารักตนอย่างแท้จริงแล้ว จงอย่าได้นำความทุกข์ ความหงุดหงิด
มาทำร้ายจิตใจและร่างกายของตนเลย


การฝึกจิตให้ปล่อยวางกับปัญหา
ในยามที่ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้นหรือดีกว่านั้น
ถึงที่สุดแล้วก็คือ การฝึกตนให้พร้อม
ที่จะเผชิญกับปัญหาชีวิตนานาประการที่ร้ายแรง
และยิ่งใหญ่กว่าปัญหารถติด
เป็นการเผชิญด้วยจิตใจที่สงบ
มีสติและพร้อมที่จะใช้ปัญญาเข้าไปแก้ไข
และหากถึงคราวที่ต้อง ตกอยู่ในสถานการณ์ที่แก้ไขอะไรไม่ได้
ก็สามารถยิ้มรับได้อย่างเป็นสุข
แม้ภัยที่ย่างเข้ามานั้นจะเป็นความตายก็ตาม


คัดลอกจาก...

รถติด แต่จิตไม่ตก
จากหนังสือสุขใจในนาคร ศิลปะการอยู่เมือง อย่างมีความสุข
โดย พระไพศาล วิสาโล