~ใจเขาคือใจเรา~

วิวาทปฺปตฺโต ทุติโย
เวเนโก วิวทสฺสติ
ตสฺส เต สคฺคกามสฺส
เอกตฺตมุปโรจตํฯ
(ขุ.ชา.๒๘/๑๒๙๘)

คนสองคนมักเกิดการทะเลาะวิวาท
คนคนเดียวจะทะเลาะวิวาทกับใคร
ท่านผู้ปรารถนาสรวงสวรรค์
จงชอบใจความเป็นผู้้เดียวเถิด.

สองคนก็สองจิต จะไม่คิดทะเลาะหรือ
เกาะเกี่ยวกันนั่นคือ เหตุเกิดเรื่องเคืองร่ำไป
คนเดียวไม่เกี่ยวเกาะ จะทะเลาะกันที่ไหน
สุขแสนสบายใจ เป็นประจำทุกค่ำคืน
ปรารถนาสรวงสวรรค์ คนเดียวนั่นแหละแช่มชื่น
อยู่ยั้งอย่างยั่งยืน เพราะไม่ยุ่งเกี่ยวกับใครฯ
......................................

คำว่า"คน"คือ...กิริยาอาการหนึ่งที่ใช้ทัพพีจุ่มลงในหม้อแกง
แล้วหมุนวนไปมา...'คนไปคนมา'
ดังนั้น"คน"ผู้ยังไม่ยกระดับขึ้นเป็น"มนุษย"ซึ่งแปลว่า..'ใจสูง'
อยู่ที่ใดก็เกิดเรื่องที่นั่น ยุ่งวุ่นวาย สองคนอยู่ด้วยกัน กระทบ
กระทั่ง เกิดเรื่องทะเลาะ สามีภรรยา...'คู่กัด' เห็นออกมาก
สามวันดีสี่วันทะเลาะ ยิ่งอยู่มากคน ก็ยิ่งมากความ นี้คือ..โทษ
ของการอยู่ร่วมกัน ถ้าไม่ถือเป็นเรื่องธรรมดาเหมือนลิ้นกระทบ
กับฟันก็ย่อม...'เป็นทุกข์'

การที่หญิงและชายจะมาอยู่ร่วมกัน คำว่า..'รัก'..คำเดียวไม่พอ
ต้องเติมคำว่า..'อดทน'..ด้วย ถ้าคิดว่า อดทนต่อกิริยาที่ทำและ
ถ้อยคำที่พูดของกันและกันได้ นั่นแหละ จึงตกลงร่วมหอลงโรง
รับรอง...'ฉันไม่พรากจากเธอ'

อย่างไรก็ตาม การอยู่ร่วมกัน ก็ใช่จะเกิดทุกข์ร่ำไป หากอยู่ด้วย
'สามัคคีธรรม' ต่างคนก็ต่างส่งจิตคล้อยตามกัน...'เอาใจเขามา
ใส่ใจเรา'...หนักนิดเบาหน่อยก็อภัย ไม่กระทบกระทั่งหาเรื่อง
ทะเลาะ ความสุขย่อมเกิดขึ้น..."สุขา สงฺฆสฺส สามคฺคี ความ
พร้อมเพรียงของหมู่คณะ นำความสุขมาให้"

แต่ก็เกิดขึ้นได้ยาก โดยเฉพาะในสังคมทุนนิยม คนไทยเปรียบ
เหมือนไก่รวมอยู่ในเข่ง จิกตีกัน เขากำลังนำเอาไปเชือด ก็ยัง
ไม่รู้ตัว

รัฐนาวากำลังจะล่ม ก็ยังทะเลาะกันไม่รู้เลิก สังคมขาดสามัคคี
ธรรม อยู่ไปก็เท่านั้นรังแต่จะเกิดทุกข์ ถ้าเป็นกันอยู่อย่างนี้เห็น
ทีต้อง..."Say no,googbye" ปลีกไปอยู่คนเดียวดีกว่า อยู่
คนเดียวเปลี่ยวกาย แม้ไม่สนุกแต่ก็แสนสุขสบาย..ฯ

~พระมหาอุเทน ปัญญาปริทัตต์~
ขอนอบน้อมแด่คุณพระพุทธ คุณพระธรรม คุณพระสงฆ์