ภาชนะที่หงายรับน้ำฝน

สิ่งที่เราจะเกื้อกูลกันไปอีกภายภาคหน้า คือการหงายของขึ้นมา
หงายของที่มันคว่ำขึ้นมา เพื่อจะรับเอาน้ำฝนที่ตกลงมา
 
ถ้าเราปล่อย ภาชนะให้มันคว่ำก็คือขาดความยินดี ความพอใจ ขาดศรัทธา
เราก็สำรวจดูสิว่าเรามีความยินดี มีศรัทธา มีความเพียรอันแก่กล้าไหม

นั่นคือ...การหงายภาชนะขึ้นมาเพื่อที่จะรับเอาน้ำฝนที่ตกลงมา ถ้าเรา
ไม่มีความยินดี ไม่มีความศรัทธา ไม่ว่าฝนจะตกลงมากี่ครั้งก็เปล่า

ประโยชน์ ฉะนั้นก็ให้ตั้งใจประพฤติปฏิบัติตามควร ขณะนี้ก็นับว่าดีอยู่แล้ว
ก็พยายามให้ดีกว่านี้ จิตสงบขณะนี้ยังไม่พอ ก็ให้มันสงบมากกว่านี้

จิตมันฟุ้งซ่านยังไม่พอก็ให้มันฟุ้งดูว่า มันจะฟุ้งไปถึงไหน ตามมันไปดู
มันไปดูอะไร สิ่งที่เราไปเห็นมันเป็นอนิจจัง...ทุกขัง...อนัตตาไหม ?

ถ้าสิ่งที่เห็นมันเป็นอนิจจัง..ทุกขัง..อนัตตา อยู่ที่ไหนก็อยู่ด้วยความทุกขัง
อนัตตา จะทำอย่างไร จิตมันก็หดกับมาหาตนเอง..ถ้ามันฟุ้ง ก็ให้มันฟุ้ง

ให้สุดๆ มันจะเก่งกล้ากว่าคำสอนของพระพุทธเจ้าที่ตรงไหน ขึ้นชื่อว่า'กิเลส'
มันต้องยอมแพ้แต่'มรรคผลนิพพาน'ของพระพุทธเจ้า ยอมแพ้ต่อความเพียร

ผู้มีศรัทธาอันยิ่ง ฉะนั้น...เราอย่าไปนอนใจ เราคือผู้ทำงาน เรานอนใจไม่ได้
"เราเป็นผู้เดินทาง จะต้องเตรียมเนื้อเตรียมตัวอยู่เสมอ จะนอนใจไม่ได้"


พระอาจารย์สาคร ธัมมาวุโธ...