สังโยชน์10 (กระจกชี้วัดตนเอง)

หน้าแรกTeeNee อาหารสมอง ศาลาธรรม สังโยชน์10 (กระจกชี้วัดตนเอง)

สังโยชน์10 (กระจกชี้วัดตนเอง)

สังโยชน์หรือสัญโยชน์ 10 เป็นความยึดมั่นถือมั่นที่นักธรรมจะต้องละให้หมดสิ้น เป็นข้อกำหนดที่นักธรรมพึงรู้ได้ด้วยตนเองว่า การละกิเลสของตนไปถึงขั้นไหนแล้ว

1.ละในความเห็นเป็นตัวตนของสังขารร่างกาย (ขันธ์5)

2.ละในความลังเลสงสัยที่มีต่อพระรัตนตรัย

3.ละในการยึดมั่นในศีลโดยขาดการพิจารณาเหตุและผลของศีล

4.ละความพอใจในการเสพกามรส

5.ละความขุ่นเคืองใจ,ละความขัดข้องใจ

6.ละความพอใจในรูปและนิมิตต่างๆ

7.ละความพอใจในลักษณะ(นาม)และความคิดคำนึงต่างๆ

8.ละการถือเปรียบเทียบความดีของตนกับผู้อื่น(มานะ)

9.ละความฟุ้งซ่านในธรรมเบื้องสูงที่ตนเองรู้

10.ละทั้งความไม่รู้(อวิชชา)และความรู้ในปรมัตถ์ธรรม,ไม่ยินดียินร้าย

การละในสิ่งทั้งสิบข้อนี้ ท่านเรียก"สังโยชน์สิบ"เป็นข้อตรวจทานจิตของนักธรรมเอง เมื่อละได้หมด...จิตก็เบิกบานอยู่ทุกขณะเวลา,สงบ,สันโดษ,สมถะ,เป็นผู้รู้แจ้งในโลกทั้งปวง...ไม่ติดกับของโลก...ไม่หลงโลกท่านกล่าวว่าเป็นผู้ดับทุกข์ได้ในที่สุด