ความดีนั้นเป็นอิสริยาภรณ์ของคนดี
ความดีนั้นเกิดจากกรรมที่ดี ดังที่พระองค์ตรัสไว้ "คนเป็นคนดีก็เพราะกรรม เป็นคนถ่อยก็เพราะกรรม" ฉะนั้นเมื่อละเลิกกรรมทำไม่ดี ทำกรรมที่ดีที่ชอบ ก็ได้เป็นคนดีแล้ว
แต่คนที่ทำกรรมชั่วผิด แม้จะได้รับบัญญัติว่าดีอย่างไร ก็หาชื่อว่าเป็นคนดีไม่ ผู้ที่รู้และค้านเป็นคนแรกก็คือตนนั่นเอง เว้นไว้แต่จะมีตาใจบอดด้วยความหลงตนไปอย่างยิ่งนั่นแหละจึงจะไม่รู้ ความดีที่จะให้สำเร็จการชนะนั้นก็ต้องใช้ปัญญาค้นหา
คือวิธีชนะที่จะต้องไม่เบียดเบียนใคร เป็นความดีชั้นตรี
ถ้าเป็นการชนะชนิดที่เกื้อกูลเขา ทำให้เขากลับเป็นคนดี ก็นับว่าเป็นความดีชั้นโท
ส่วนความดีชั้นเอกก็คือ "ความดีที่ชนะความชั่วของตนเอง"