ลูกรัก***
ลูกเคยคิดไหมว่าเพื่อนที่ดีที่สุดของคนเรา คือ หนังสือ หนังสือเป็นเพื่อนเราได้ตลอดเวลา ไม่ว่าจะยามสุข ยามทุกข์ ยามเศร้าโศก หรือยามเหงา ติดตามเราไปได้ทุกหนแห่ง ไม่ว่าจะในป่าในเขาหรือในท้องทะเล จนที่สุดแม้ในห้องนอน ไม่ว่าลูกจะเป็นอะไรอยู่ที่ไหน ลูกอย่าทิ้งหนังสือ ทิ้งหนังสือก็เท่ากับทิ้งเพื่อนที่ดีที่สุด พยายามอ่านหนังสือให้มาก ๆ อ่านหนังสืออะไรก็ได้ หนังสือเป็นเหมือนแผนที่ชี้ทางให้เราเดินได้ถูกและตรง อ่านหนังสือมากก็จะมีแผนที่สำหรับดำเนินชีวิตมาก เพราะหนังสือ คือ สมองของคนเขียน ซึ่งเขากลั่นกรองมาดีแล้ว อ่านหนังสือมากเล่มเท่าไร ก็เท่ากับมีเพื่อนมากเท่านั้น เท่ากับได้เพิ่มสมองของคนเขียนเข้ามาไว้ในตัวเรามากเท่านั้น
ยามเมื่อเราว่าง ยามที่เราเหงา ยามที่เราต้องการเพื่อนคิดเพื่อนคุย ก็จงเลือกหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน จะช่วยเราได้มาก หนังสือดีเล่มหนึ่งเท่ากับเพื่อนที่ดีคนหนึ่ง ส่วนสิ่งพิมพ์ซึ่งมิใช่หนังสือนั้นเราก็ควรอ่าน แต่เมื่อเราอ่านแล้วก็ใช้สติปัญญาของเราพิจารณาดูว่าจะเชื่อตามคนเขียนหรือไม่อย่างไร เพราะคนเขียนก็มีหลายระดับ มีความรู้และความคิดแตกต่างกันไป มีเจตนาแตกต่างกันไป ที่เราควรพิจารณาให้มากก็คือ เรื่องที่คนเขียนมีเวลาน้อย มีข้อมูลน้อย ข้อมูลไม่ดีพอ หรือต้องรีบเขียนเพื่อให้เสร็จไปวัน ๆ อย่างนี้โอกาสที่จะผิดพลาดมีมาก เราก็ต้องกรองเอาเอง จับสาระแก่สารของเรื่องให้ดี อย่าเชื่อไปเสียทุกเรื่อง แต่ก็อย่าปฏิเสธไปเสียทุกอย่าง
“คำสอนของพ่อแม่ คือ มรกดล้ำค่ากว่าเงินทอง”
ที่มา : หนังสือ คำพ่อ-คำแม่
โดย พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช ป.ธ. 9 ราชบัณฑิต)
กระทู้ร้อนแรงที่สุดของวันนี้
กระทู้ล่าสุด
รูปเด่นน่าดูที่สุดของวันนี้
