ใจต้องเรียนรู้

   
    
      "ใจ" คือ ผู้อยู่เฉยๆ และรู้ตัวว่าเฉย ไม่คิด ไม่นึก อันนั้นแหละเรียกตัวใจ

      "จิต" คือ ผู้คิดนึก มันคิด มันนึก มันปรุง มันแต่ง สัญญา อารมณ์ทั้งปวง

      อันนั้นเรียกจิต

       เรื่องเรียนพระพุทธศาสนา ไม่ต้องเรียนอื่นไกล เรียนเข้ามาหาใจเสียก่อน

       แล้วหมดเรื่อง พระพุทธเจ้าทรงสอนสาวกทั้งหลายก็สอนที่ใจทั้งนั้น ถึงที่
      
       สุดก็คือใจ เรียกว่าเรื่องพระพุทธศาสนาสอนถึงที่สุดก็คือใจเท่านั้น แต่ว่า
     
       เรายังทำไม่ถึงละสิ เราต้องพยายามฝึกหัดอบรมใจของตนให้มันถึงที่สุด

       มันถึงจะเข้าถึงพระพุทธศาสนาหมดทุกศาสนาได้


           พระอาจารย์เทสก์ เทสรังสี